Текст песни Jacek Kaczmarski - Marcin Luter

W zamku Wartburg, na stromym urwisku
(Te niemieckie przepaście i szczyty)
Wbrew mej woli, a gwoli ucisku
Wyniesiony pod boskie błękity
Pismo święte z wszechwładnej łaciny
Na swój własny język przekładam:
Ożywają po wiekach
Dawne cuda i czyny,
Matką Ewa znów, Ojcem znów - Adam.

Bliźnim jest mi tragiczny Abraham
Gdy poświęcić ma syna w ofierze;
Widzę ogień na Sodomy dachach,
Gdzie zwęglają się grzeszni w niewierze.
Bezmiar winy i kary surowość
Brzmią prawdziwie w mym szorstkim języku.
Na początku jest słowo,
I okrutnie brzmi słowo,
Ale spójrz wokół siebie, krytyku!

Grzechy Rzym za gotówkę odpuszcza,
Lecz w wojennej się nurza rozkoszy.
Papież w zbroi, w ubóstwie tkwi tłuszcza,
Z której groszy katedry się wznosi.
W nawach katedr transakcje wszeteczne,
Ksiądz spowiednik rozgrzesza za bilon.
Tak jest, było i będzie,
Zło i dobro jest wieczne,
Lecz nie może być wieczny Babilon.

Z tym więc walczę ja, mnich Augustianin,
Moralności teolog - to przytyk,
Bo w stolicy wołają - poganin!
Reformator, heretyk, polityk!
Tak, papieską ja bullę spaliłem,
Lecz szukajcie miast, które on spalił!
Ja na wrotach kościelnych
Tezy swoje przybiłem,
On mnie wyklął, a mnisi śpiewali.

Słowa palą, więc pali się słowa:
Nikt o treści popiołów nie pyta.
Ale moja ze Stwórcą rozmowa
Jak Syn Jego - do drzewa przybita!
Niech się gorszy prałacia elita,
Niech się w mękach świat tworzy od nowa!
Lecz niech czyta, kto umie,
Niech nauczy się czytać!
Niech powraca - do Słowa!
Jacek Kaczmarski
5.12.1991

В замке Вартбург, на крутой скале
(Эти немецкие пики и вершины)
Вопреки моей воле, а для угнетения
Возвышены под божественным блюзом
Писание из Альмельской Латыни
Я перевожу на свой язык:
Они оживают после веков
Старые чудеса и действия,
Мать Ева снова, отец снова - Адам.

Трагический Авраам - это трагический
Когда он посвящает его сыну в жертву;
Я вижу огонь на крышах содомии,
Где они Чаррен грешников в неверующих.
Вина и наказание
Они звучат по-настоящему на моем грустом языке.
В начале слово
И через звуки слова,
Но осмотри себе, критик!

Грехи Рима для наличных забывает,
Но в войне доставляет скуки.
Папа в доспехах, в бедности, Tkwi Fat,
Из которого сигары собора поднимаются.
В соборе соборов, предшествующие предсказываниями,
Отец исповедуют искру за билоном.
Это так, это будет,
Зло и добро вечно,
Но там может быть вечный вавилон.

Так что я борюсь с монаходом из августа,
Мораль богослов - это обязательно
Потому что в столице я звоню - языческий!
Реформатор, гертьц, политик!
Да, я сжег папская лампочка,
Но ищите города, которые он сожгл!
В церковных воротах
Я прибил свои тезисы,
Он поднял меня и монахи пел.

Слова дымя, поэтому слова горят:
Никто не о содержании пепла не спрашивает.
Но мой создатель разговаривает
Как его сын - к дереву прибил!
Пусть элита будет хуже,
Пусть мир создает с нуля!
Но позволь ему прочитать, кто
Пусть он научится читать!
Пусть он вернется - к слову!
Jacek kaczmarski
5.12.1991.