Powiedz, wdzięczna kobzo moja,
Umie li co duma twoja,
Cóż może być piękniejszego
Nad człowieka rycerskiego?
Cóż nad pograniczne kraje,
Kędy skoro lód roztaje
Ujźrzysz pola nieprzejźrzane,
Młodą trawą przyodziane?
Ujźrzysz dąbrowy rozwite,
Ujźrzysz ptastwo rozmaite,
Zwierzu stada niezliczone
I ryb roje niezłowione.
Usarz zasię w mocnej zbroi
Warownym obozem stoi,
Który po szczupłym obiedzie
Straż zarazem swą zawiedzie,
W tym próbuje w kole koni
Lub kopiją pierścień goni.
A kiedy zaś trwoga przyjdzie,
Z trzaskiem z obozu wynidzie,
Pod świetnymi chorągwiami,
Głośny trąbą i bębnami.
Bieży pochylony lasem,
Dla sławy, dla zysku czasem.
Tam młódź harce swoje zwodzi,
A zaś we krwi często brodzi,
Pałasz kładzie w poszwę krwawy,
Cedząc zaś krew za rękawy.
Za tym jedna przełomiona
Nazad ustępuje strona,
A zwycięzca niezbłagany
W tył srogie zadaje rany.
Boże, który masz w swej pieczy
Ludu rycerskiego rzeczy,
Chudy żołnierz prosi Ciebie,
Odpłać mu te nędzę w niebie.
Скажи, мой благодарный кобзо,
Они знали, какова твоя гордость
Что может быть красивее
Рыцарский мужчина?
Хорошо за границу страны,
Какой путь, так как лед растает
Вы увидите неясные поля,
Одетый в молодую траву?
Вы увидите заросший дуб,
Вы увидите различных птиц,
Бесчисленные стада животных
И рыбные стаи не пойманы.
Сжечь в сильной броне снова
Стойки укрепленного лагеря
Который после тонкого ужина
Охранник потерпит неудачу в то же время,
В этом он пытается в круг лошадей
Или они копируют кольцо в погоне.
И когда приходит страх,
С оснасткой из лагеря выйдет,
Под знаменами
Громкая труба и барабаны.
Bieży опираясь в лесу,
Ради славы, иногда ради выгоды.
Молодые люди обманывают там твоего дурака
И в крови он часто пробирается,
Полаш кладет кровавый лист,
И рисовать кровь за рукава.
Один прорыв за этим
Назад это страница
И победитель неумолим
В спину наносит тяжелые раны.
Бог, который в твоих руках
Народные рыцарские вещи,
Тонкий солдат просит тебя
Заплатите ему несчастья на небесах.
