En enempää jaksa taistella enää
Etkä varmaan jaksa sinäkään
Ei siitä muuta käteen jääkään
vain tylsää puukkoa selkään
Tahdon kellumaan
sinun tajuntasi virtaan
Sun kuuman veren biittiin
pyhään bureeniin
kuin popniittiin
silmieni väliin
Antaa olla, ohh-la-la-la-la
kukkona tunkiolla taisteltiin
antaa arpisten haavojen olla
ja maailmaan suureen
lennä, lennä lailla leppäkertun
huolta vailla lennä ison kiven juureen
Antaa menneen olla,
sillä tie on meille avoin
ja me mentiin sitä jäätynein jaloin
Mua väsyttää, en jaksa enää
näitä sanoja, jotka viiltää
Nolla nollaan tää peli vihelletään
sateen jälkeen taas kaikki kiiltää
En vähempää
tahdon vain kaiken tai ei mitään
ja sen kaiken minä sinussa nään
ei tarvitse muuta käteen jäädäkään
kuin pala hyvää elämää
Sinusta osuus on mulle minun koko totuus
Sun kuuman veren biittiin...
Antaa olla...
Tahdon itseni sulle antaa
ja hiljaisin siivin kantaa
sade lakaisee turhat roskat pois
Näytät niin kauniilta kuin olla vois
Antaa olla...
Lopetetaanko jo sota tää?
En ilman sua voisi kuitenkaan elää.
Я не могу больше драться
И ты, наверное, тоже этого не вынесешь
От этого ничего не осталось
просто тупой нож на спине
Я хочу плавать
в поток вашего сознания
Солнце бьется горячей кровью
Святой Бурен
чем заклепка
между моими глазами
Да будет, ох-ла-ла-ла-ла
как петух палка боролась
пусть будут покрытые шрамами раны
и мир великим
летать, летать как божья коровка
беззаботно лететь к корню большой скалы
Да будет прошлое,
для нас открыт путь
и мы пошли к нему замерзшими ногами
Я устала, больше не могу
эти слова, которые режут
От нуля до нуля эта игра свистит
после дождя все снова светится
Не менее
я просто хочу все или ничего
и все это я увижу в тебе
нет необходимости оставаться в руке
как кусок хорошей жизни
Вы разделяете мою правду со мной
Солнце бьется горячей кровью ...
Будь как будет...
Я хочу отдаться тебе
и самое тихое положение крыла
дождь сметает ненужный мусор
Ты выглядишь так красиво, как могла бы
Будь как будет...
Это конец войны?
Однако я не мог жить без су.
