Таму, таму каде што никој не ме знае ниту препознава,
таму ќе барам да ми биде мое ново дома
како она, како она некогаш,
но никој не знае и никој не може
да свати барем еден дел од се што минало и поминало...
Тешко ми е тешко, толку многу тешко,
за се што си оди, не запира, боли.
Тешко ми е тешко, толку многу тешко,
за се она знај, за се што си има свој крај.
Немам, немам ништо повеќе да ви кажам јас,
зошто кога река тече, таа тече бесшумно и немо без глас,
а јас река сум, што се излива од две страни
а никакви трагови не остава, таква сум ви јас...
Тешко ми е тешко, толку многу тешко,
за се што си оди, не запира, боли.
Тешко ми е тешко, толку многу тешко,
за се она знај, за се што си има свој крај.
И ќе ме моли, ќе ме моли ова небо
за прошка еден ден,
а јас простувам многу лесно
зошто, тешко ми е тешко...
Where no one knows or recognizes me,
there I will look for my new home
like that, like what ever,
but no one knows and no one can
to understand at least a part of everything that has passed and passed ...
It's hard for me, so hard,
for everything that goes, it doesn't stop, it hurts.
It's hard for me, so hard,
for all that you know, for all that has its end.
I don't have, I have nothing more to tell you,
why when a river flows, it flows silently and silently without a voice,
and I am a river, which flows from two sides
and it leaves no traces, that's how I am ...
It's hard for me, so hard,
for everything that goes, it doesn't stop, it hurts.
It's hard for me, so hard,
for all that you know, for all that has its end.
And this heaven will pray to me
for forgiveness one day,
and I forgive very easily
why, it's hard for me ...
