Ձայն Մը Հնչեց
Ձայն մը հնչեց Էրզրումի հայոց լեռներէն,
Թունդ թունդ ելան հայոց սրտեր զէնքի շաչիւնէն։
Հայ գիւղացին դարուց ի վեր սուր, զէնք չէր տեսած,
Դաշտը թողուց՝ սուր,հրացան բահի տեղն առաւ։
Քնքուշ կեանքը ծանր է թւում հայ օրիորդին,
Զէնքը ձեռին յորդորում է հայոց քաջերին։
Հայ տիկինը ստիպում է ամուսնոյն գնալ,
Պատերազմի դաշտին վրայ վէրք տալ, ստանալ։
Հայ ծերուկը ցուպը ձեռին լալով խնդրում է,
Հայրենիքի ազատութիւն տեսնել ու մեռնիլ։
Անմիութիւն տունը քանդող հայոց խեղճ ազգին,
Հրաժարեցաւ, տեղի տուաւ միութեան ձայնին։
Լսեց թուրքը ու սառեցաւ արիւնը վատին,
Չէր երազել հային տեսնել նա այդ վիճակին։
Եւրոպային լուրը հասաւ շարժման հայ գեղջկին,
Ուրախական ողջոյն տուաւ հայրենասէրին։
Ցնծա՛, մ&
Прозвучал голос
Голос раздался с армянских гор Эрзурума,
Сердца армян были потрясены звуком оружия.
Армянский сельчанин уже век не видел меча,
Он резко ушел с поля и занял место лопаты.
Армянской девушке нежная жизнь кажется нелегкой,
Оружие подвигает храбрых армян.
Армянка мужа гонит,
Ранить на поле боя, получать.
Старый армянин, плача с палкой в руке, спрашивает:
Увидеть свободу Родины и умереть.
Бедному армянскому народу, разрушающему дом Единства,
Он отказался, уступив место голосу союза.
Турок услышал и кровь сильно замерзла,
Он не мечтал увидеть армянина в таком состоянии.
Европейские новости достигли армянской деревни движения,
Он радостно поприветствовал патриота.
Радуйтесь, m &
