տերևները
թափվում են ցած
անձրևները կարոտած
փշրվում են ասֆալտին թաց
լուռ անցած ամիսները մաշել են
աթոռները սրճարանի
մի կյանք առաջ
մենք նստած ժպտում ենք դեռ
լույսերը չեն մարում մինչ չեն փակվում
աչքերը
քո ասել են ամեն ինչ
ու ես հետ եմ գալիս
հերթական վերջին անգամ
կաթիլները
ապրում են քիչ, ապրում են վառ
հուշերով
մնում են ու ստիպում հիշել
ամեն ինչ
ինչ դու փորձում էիր մոռանալ
ինչ քեզ ստիպեց շնչել նորից
ու նորից
հանգամանքները կոտրելով
վազելով
մարդկանց ու պատերի միջով
քեզ մոտ
ու դու ներում ես ինձ
հերթական վերջին անգամ
քայլ առաջ
պատրաստի խոստումները
երկաթե, նետելով ձախ ու աջ
ու արդեն գլուխը բարձր երկնքում
տերևները թափվում են ցած
անձրևները կարոտած
փշրվում են ասֆալտին թաց
կաթիլները
ապրում են քիչ, ապրում են վառ
հուշերով
մնում են ու ստիպում շնչել
Листья
сбрасываются
брюки
смятый асфальтом влажным
молчаливые прошлые месяцы носили
Стулья кафе
Жизнь раньше
Мы еще сидим на улыбке
огни не исчезают, пока они не закрываются
глаза
Вы все сказали
И я возвращаюсь
Еще в последний раз
капли
Они живут мало, живут яркими
мемориал
остаются и заставляют запомнить
все
Что вы пытались забыть
Что заставило тебя снова дышать
и опять
нарушая обстоятельства
Бег
через людей и стены
рядом с тобой
И ты простишь меня
Еще в последний раз
шаг вперед
Готовые обещания
Железо, бросая влево и вправо
И голова уже в высоком небе
Листья сбрасываются
брюки
смятый асфальтом влажным
капли
Они живут мало, живут яркими
мемориал
остаться и задохнуться
