Текст песни Korpiklaani - Tuuleton

Tuuleton näitä puita ei koske,
sen itku peittänyt kaiken maan.
Tuuleton voisi hiljainen olla,
vaan se yllä kulkiessa huomataan.
Istuu vaiti, makaa kuura kasvoilla,
kun aamu syntyy takaa pimeän.

Paikalleen päätyy jokainen meistä,
eivät yksin kulje pään yli jäätyneet.
Saarelle saapuu hiljaiset kurjet,
joiden auraan yhtyy jäästä selvinneet.
Painuu pää, lipuu luopuneen lautta,
jään kiilto kuin taivaan kautta hohtaa.

Kituvana astuu sammalmättään – Tuuleton.
Ikijoissa juuret jäätää puita.
Ikävä ei souda vastaan, istuu vierelle:
ikävässä kaikuni on kovempi!

Alenevan elon vuoksi rastaidenkin
talvitie kulkisi päältäni!
Hangella hiljainen Tuuleton!

Pään yltä tuntuu kaikki maa nyt menevän,
eivät minua mukaan ottaneet.
Jään seuraan hiljaa katoavan tuulen,
ylitsemme käyvät siipein taipaleet.
Varjot kuin valoja yllä pimeän maan sylien,
valot kuin tuntemattomien askeleet.
Yölliset kuin päiviä päällä päivätönten kylien,
alleni jäähän kylmät jalkani jäätyneet.

Kituvana astuu sammalmättään – Tuuleton.
Joen lautta kylmää jalkaluita.
Ikävä ei souda vastaan, istuu vierelle:
ikävässä kaikuni on kovempi!

Alenevan elon vuoksi rastaidenkin
talvitie kulkisi päältäni!
Rastaiden taipaleet näen jäältäni.
Talvitie kulkisi päältäni!
Hangella hiljainen Tuuleton!

Безумные эти деревья не затронуты,
Его плач покрыл всю землю.
Безветл может быть тихо,
Но это замечено, когда вы идете.
Сидеть молча, лежа на морозе на лице,
Когда утро приходит с задней части темноты.

Каждый из нас оказывается на месте,
Не одиноки путешествовали по голове замороженной.
Безмолвное страдание прибывает на остров,
чья аура присоединяется к льду.
Раковина голова, помеченная с отказа от паром,
Глянцеть льда, когда он светится по небу.

Как вы мха, мхи - безветренные.
На переднем крае корни замораживают деревья.
Пропускает не против Суды, сидя рядом с:
К сожалению, мое эхо сложнее!

Из -за упадка
Зимняя дорога пойдет от меня!
Повесить тихий безветренный!

Голова выше, кажется, теперь все страна идет,
Я не принес меня.
Я буду следить за тихо исчезающим ветром,
Над крыльями крыльев.
Тени, как свет над темной землей, косо
Огни, как ступени неизвестного.
Ночью, как дни на дейдных деревнях,
Вместе со льдом мои холодные ноги заморожены.

Как вы мха, мхи - безветренные.
Ривер Ферри Холодные юбки.
Пропускает не против Суды, сидя рядом с:
К сожалению, мое эхо сложнее!

Из -за упадка
Зимняя дорога пойдет от меня!
Я вижу треки на моем льду на моем льду.
Зимняя дорога пойдет от меня!
Повесить тихий безветренный!