Текст песни Krystyna Janda - Ogrzej mnie

Dzień, czy noc, czy to skwar, czy też mróz, jednaka treść
Nieodmiennie pobrzmiewa w mej piosence

Memu ciału wystarczy trzydzieści sześć i sześć
Mojej duszy potrzeba znacznie więcej

Memu ciału wystarczy coś wypić i coś zjeść
Trochę pospać na boku, czy na wznak

I nasz cud gospodarczy zapewnia mi to, lecz
Moja dusza niezmiennie prosi tak:

Ogrzej mnie
Wierszyku pełen cudowności, wspólniku mojej bezsenności
Ogrzej, ogrzej mnie!

Rozżarz mnie
Niedokończona zdań wymiano, cudowna kłótnio w pół urwana
Rozżarz, rozżarz mnie!

Ach, życie, rozżarz, ogrzej duszę mą, bo skona
Do stu, do dwustu, do tysiąca, do miliona
Wsłuchaj się w duszy mojej prośby natarczywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Rozpal mnie
Blada kuzynko Melpomeno, jedną zagraną dobrze sceną
Rozpal, rozpal mnie.

Ogrzej mnie,
Świecie utkany z głupich marzeń, akordeonie w nocnym barze
Ogrzej, ogrzej mnie.

A świat na to powiada: normalny duszy stan
To nie musi być stan podgorączkowy

Panią trzeba przebadać, przedsięwziąć jakiś plan
By te bzdurne problemy raz mieć z głowy

Kombinują, badają, czy pies to, czy to bies
A mej duszy radości ciągle brak

Po staremu nadaję uparte S.O.S.
Po staremu, codziennie, błaga tak:

Ogrzej mnie
Zażarta na ten świat niezgodo, z którą rozstałam się tak młodo
Powróć, ogrzej mnie!

Rozżarz mnie
Chwilo szaleństwa i radości, mej tożsamości, niezmienności
Dowiedź - ogrzej mnie!

Mój świecie rozpal duszę moją aż do końca
Mój świecie zamień duszę mą w cząsteczkę słońca
Niech świeci w mroku, niech rozjaśnia dni parszywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Rozpal mnie
Słonecznikowa kresko krzywa, złota Van Gogha perspektywo
Rozpal, rozpal mnie.

Ogrzej mnie
Miłości, której nie znam jeszcze z wiosennych bzów liliowym deszczem
Przyjdź i ogrzej mnie!

День или ночь, будь то жара или холод, но содержание
Неизменно эхо в моей песне

Мое тело просто тридцать-шесть и шесть
Моя душа нужно гораздо больше

Мое тело просто что-то выпить и что-то есть
Немного спать на боку или на спине

И наше экономическое чудо дает мне с ним, но
Моя душа всегда спрашивает это:

Согрей меня
Rhyme полный удивления, партнер моей бессонницы
Теплый, прогреть до меня!

нагревает меня
Неполное замена предложения, замечательный kłótnio обрезается пополам
Теплоты, нагревает меня!

Ах, жизнь, плавок, разогреть душу мою, потому что я хотел бы умереть
Сто, двести, тысяча, миллион
Слушайте мои просьбы настойчивых душ
Я хочу иметь лихорадку! Дайте мне лихорадку!

Inflame меня
Melpomeno бледный кузена, хорошо играли сцены
Ignite, воспламенить меня.

Согрей меня,
Глупый мир соткан из снов, гармошка в ночном баре
Теплый, прогреть до меня.

И мир говорит об этом: нормальное состояние души
Он не должен быть лихорадочным

Миссис нужно изучить, принять план
Для того, чтобы эти дурацкие проблемы раз и покончим с

Объединить, они исследуют ли собаки, будь то изверг
И радость моей души все еще не хватает

Даю старому Упрямый S.O.S.
Старый путь, каждый день, умоляя, как это:

Согрей меня
Ожесточенное niezgodo в этом мир, с которым я отделенным таким молодым
Вернись, я получаю тепло!

нагревает меня
Chwilo безумие и радость, моя личность, неизменность
Доказать - нагреться до меня!

Мой мир не воспламенить мою душу до конца
Заменить мой мир моей души молекулу на солнце
Пусть сияет в темноте, пусть паршивых дней Увеличивает яркость
Я хочу иметь лихорадку! Дайте мне лихорадку!

Inflame меня
Подсолнечник kresko кривая, золото Ван Гог perspektywo
Ignite, воспламенить меня.

Согрей меня
Любовь, которую я еще не знаю, с пружинной сиренью сирени дождя
Приходите и согревать меня!