איציק מאַנגער. אויפֿן וועג שטייט אַ בוים
אויפֿן וועג שטייט אַ בוים,
שטייט ער אייַנגעבויגן.
אַלע פֿייגל פֿונעם בוים
זענען זיך צעפֿלויגן.
דרייַ קיין מיזרח, דרייַ קיין מערב,
און דער רעשט – קיין דרום.
און דעם בוים געלאָזט אַליין,
הפֿקר פֿאַרן שטורעם.
זאָג איך צו דער מאַמען: "הער,
זאָלסט מיך נאָר נישט שטערן.
וועל איך, מאַמע, איינס און צוויי
באַלד אַ פֿויגל ווערן!
איך וועל זיצן אויפֿן בוים
און וועל אים פֿאַרוויגן.
איבערן ווינטער מיט אַ טרייסט,
מיט אַ שיינעם ניגון".
זאָגט די מאַמע: "ניטע, קינד! –
און זי וויינט מיט טרערן. –
קענסט, חלילה, אויפֿן בוים
מיר פֿאַרפֿרוירן ווערן".
זאָג איך: "מאַמע, ס'איז אַ שאָד
דייַנע שיינע אויגן!
און איידער וואָס און איידער ווען
בין איך מיר אַ פֿויגל".
וויינט די מאַמע: "איציק קרוין,
נעם, אום גאָטעס ווילן,
נעם כאָטש מיט אַ שאַליקל –
זאָלסט זיך נישט פֿאַרקילן.
די קאַלאָשן נעם דיר מיט:
ס'גייט אַ שאַרפֿער ווינטער,
און די קוטשמע טו דיר אָן –
וויי איז מיר און ווינד מיר!
און דאָס ווינטער-לייַבל נעם,
טו עס אָן, דו שוטה,
אויב דו ווילסט ניט זייַן קיין גאַסט
צווישן אַלע טויטע".
כ'הייב די פֿליגל: ס'איז מיר שווער.
צו פֿיל, צו פֿיל זאַכן
האָט די מאַמע אָנגעטאָן
דעם פֿייגעלע דעם שוואַכן.
קוק איך טרויעריק מיר אַרייַן
אין דער מאַמעס אויגן:
ס'האָט איר ליבשאַפֿט ניט געלאָזט
ווערן מיך אַ פֿויגל.
Itsik Manger. On the road stands a tree
On the way stands a tree,
He stooped.
All birds of the tree
Are self-inflicted.
Three east, three west,
And the rest - no south.
And the tree leaves alone,
Heavily before the storm.
I say to my mother: "Mr.
Just don't disturb me.
Will I, mother, one and two
Soon become a bird!
I will sit on the tree
And will relinquish it.
Over the winter with a comfort,
With a lovely melody. "
The mother says: "No, child! -
And she wept with tears. -
You know, God forbid, on the tree
We are frozen. "
I say, "Mom, it's a shame
Your lovely eyes!
And before that and before when
I'm a bird.
The mother cries: "Itzik crown,
Take, if Gods will,
Remove with a shawl -
You should not be cold.
The Trash Take You With:
It's becoming a sharper winter,
And the Kuchme is doing you -
Woe is me and win me!
And this winter canvas,
Do it, you fool,
If you don't want to be a guest
Among all the dead. "
I have the wings: It's hard for me.
Too many, too many things
The mother wore
The chick the feeble.
Look I'm sad we're entering
In mother's eyes:
Her love was not let go
Become a bird to me.
