Քեզ մի օր թողեցի, սերը իմ թաղեցի սև հողի տակ,
Որ քեզ սիրտը իմ մեկընդմիշտ մոռանա:
Ես էլ հետ չեմ դառնա հին կյանքին իմ խավար ու մթի:
Քեզ մի օր թողեցի ու կյանքը իմ հիմքից փոխեցի,
Եվ հիմա ապրում եմ ես՝ մոռանալով,
Թե ինչպես իմ կողքին մեռնում էին
Քո սիրտն ու հոգին՝ կուրանալով, ինձ ուրանալով:
Իմ սերը հիմա դարձել է թշվառ,
Ու առանց քեզ ապրելն է դժվար,
Բայց քեզանից հեռանալով ես փրկեցի ինձ,
Ինձ փրկեցի անվերջ վեճերից:
Այդպիսի կյանք ու սեր պետք չէր ինձ,
Հեռանալով ազատվեցի ես քո դժոխքից:
Ես մեռնում էի քո սառը մի հայացքից ու ծնվում՝ քո բարի մի խոսքից,
Ո՞նց կարող էիր դու տալ հարված մի մարդու,
Ով քեզ ավել եր դասում իր կյանքից:
Պետք չէր քեզ հավատալ ու անխելքի նման սերս տալ՝
Ժպիտ անգամ չստանալով:
Ա՜խր, հենց իմ կողքի‹
Я оставил тебя в один прекрасный день, я хороню свою любовь под черноземом,
То, что сердце не забудет вам мой ум для всех.
Я не вернусь к старой жизни с моей темнотой и моим.
Однажды я ушел и изменил мою жизнь от моей базы,
И теперь я живу, забывая,
Как умереть на моей стороне
Ваше сердце и душа, ослепляя меня, лишив меня.
Моя любовь стала несчастной,
И без вас жить трудно,
Но, оставляя вас, я спас меня,
Я спас меня от бесконечных споров.
Мне не нужна такая жизнь и любовь ко мне.
Я был освобожден от моего ада.
Я умирала на свой холодный взгляд и был рожден от вашего доброго слова.
Как вы могли бы дать удар человеку?
Кто входит в вас больше, чем его жизнь?
Вы не должны верить вам и дать мне любовь, как глупо.
Не получив улыбку.
Ангел, просто на моей стороне <
