Томырылып, зәңгәр яулык изәп, поезд чаба,
Ялан тәпи йөгерә яшь каеннар миңа таба.
Барыр юлым иркен басу, кырлар аша үтә,
Алда мине янар учак булып өмет көтә.
Ыргый поезд, дулкынланып юллар атылып кала,
Туган илем, гүзәл җирем мине назлап бара.
Китми булмый, сукмакларым кырлар аша үтә,
Айлы кичтә янар учак булып өмет көтә.
Юл читендә ялгыз нарат кебек калдың басып,
Кайтыр өчен китеп барам синнән, саубуллашып.
Юллар көтә мине, җырлар көтә, шуңа китәм,
Аерылу синнән бигрәк авыр, авыр икән.
Drowning, looking for a blue scarf, the train ran,
Young birches run barefoot towards me.
My way is free, through the fields,
There is hope for me as a burning fire ahead.
The running train, the roads are full of excitement,
My homeland, my beautiful land, cares for me.
I can't go, my paths pass through the fields,
On a moonlit evening, there is hope of a fire.
Standing on the side of the road like a lonely pine,
I'm leaving to say goodbye to you.
Roads are waiting for me, songs are waiting for me, so I'm leaving,
Divorce is harder than you, if hard.
