ვუმზერ ჩეჩნეთის ლამაზ ლაჟვარდებს
და მზემ მარაო გაშალა თითქოს,
ამღერებულა კუშტი კოშკები,
ბანს ეუბნება ძირძვეკი ღილღოც.
გული მომპარა ქისტის ასულმა,
სულიც იმისკენ გაფრენას ითხოვს,
ვერ შემაჩერებს კლდე და ჭიუხი,
ამაღამ უნდა დავეცე მითხოს!
მოგხურავ ნაბადს, გათენებამდე
უკვალავ თოვლზე ცხენს გავახელებ,
გზით გათანგული მკლავზე დამენდე
და მე გაგითბობ გათოშილ ხელებს!
თუკი მდევარი წამომეწევა,
დაე, აღსრულდეს ნება ლაშარის,
გახსოვდეს მარად, მიყვარდი, ჩემო,
არასდროს ვიყავ ცრუ და ლაჩარი!
თვალში ბურუსი როს ჩამიდგება,
სულს მივაბარებ ძეს ღვთისას,ქრისტეს,
სხეულს სამშობლო იტირებს ჩემი,
გული კი კვლავაც იფეთქებს ქისტეთს
Vumzer Чечня красивый лазурный
Солнце, казалось, вентилятором и распространения,
Amgherebula kushti башни,
Dzirdzveki ghilgho говорит моет хорошо.
Она украла сердца кисты дочь,
Дух будет летать с требованиями,
Не могу остановить рок и hlynir,
Сегодня мне сказали, чтобы получить отчаянно!
Mogkhurav Набади, рано утром
Прокладывает снег лошадь gavakheleb,
Окруженный руки damende
И я gagitbob замерзшие руки!
Если соперник tsamometseva,
Пусть Lashari будет сделано,
Помните, всегда, любила тебя, мой дорогой,
Я никогда не был лжецом и трусом!
Глаза туман chamidgeba Росса,
Mivabareb душа Сына Божия, Христа,
Родина плакать мое тело,
Я буду продолжать, чтобы вырваться из, kistets
