Oi maamme, Suomi, synnyinmaa,
soi sana kultainen!
Ei laaksoa, ei kukkulaa,
ei vettä rantaa rakkaampaa,
kuin kotimaa tää pohjoinen,
maa kallis isien!
Vårt land, vårt land, vårt fosterland,
Ljud högt, o dyra ord!
Ej lyfts en höjd mot himlens rand,
Ej sänks en dal, ej sköljs en strand,
Mer älskad än vår bygd i nord,
Än våra fäders jord.
Sun kukoistukses kuorestaan
kerrankin puhkeaa;
viel' lempemme saa nousemaan
sun toivos, riemus loistossaan,
ja kerran laulus, synnyinmaa
korkeemman kaiun saa.
О, нашей страны, Финляндия, рождение,
Сои слово золотой!
Нет долины, нет холма,
Нет воды до пляжа, дорогой,
чем север,
Земля дорогие отцы!
Земля Vårt, Vårt Land, Vårt Fosterland,
Ljud Högt, O Dyra Ord!
EJ Lyfts en höjd mot himlens rand,
EJ STÖNKS EN DAL, EJ SKÖLJS EN Strand,
Vår Mer Älskad Bygd I Nord,
Våra Fäders jord.
Солнце цветет от ее раковины
на этот раз вспышки;
Виль наш любимый встает
Солнце Надежда, облегчение в его славе,
И однажды песня, рождение
Более высокий эхо