1. Килү белән язлар, һәр кич назлап,
Пар сандугач җырын тыңладык.
Язлар бәхет бүләк итте безгә,
Туй күлмәген алдык нәкъ шул көздә,
Тик кияргә насыйп булмады.
2. Яшьлегемә кире кайтыр идем,
Кабатланмас булса ялгышлар.
Башкаларны йөрәк кабул итми,
Күз алдымнан буй-сыннарың китми,
Күңелемдә әрнү, сагышлар.
3. Чишмә җыры бик ямансу була,
Бигрәк моңсу була көзләрен.
Януларым, көюләрем белән
Сагынганда туй күлмәген киям,
Һәм юлларда була күзләрем.
1. Весна с приходом в нежности каждый вечер,
Мы слушали пару бутербродов.
Весна пожертвовала счастье,
Мы получили свадебное платье на этой осенью,
Только не мог носить износ.
2. Я бы вернулся к своей юности,
Ошибаются, если они больше не повторится.
Сердце не принимает других,
Из глаз от моего взгляда, твои сыновья не уходят,
В моем сердце мои сердца.
3. Весенняя песня становится очень злой,
Особенно грустно становится их падением.
С моими ожогами, с моими мотыльками
Kiyam Kiyamen, когда пропала свадьба,
И глаза встречаются на дорогах.
