Tysiące barów w moim Krakowie
Zazdrośni mówią wam to się żyje
Od nazw koktajli kręci się w głowie
Zanim to człowiek jeszcze wypije
Za każdym rogiem grają muzykę
Płyną języki z całego świata
I tylko taki jak ja zabytek
Nie tylko taki jak ty zabytek
Z łezką wspomina minione lata
Gdy pani Zosia królowała za bufetem
I ciut za mały poprawiała ciągle sweter
Łaskawym okiem spoglądając na poetę
Który po secie zauważał w niej kobietę
Za drzwiami stała brudnoszara rzeczywistość
A z czystych rzeczy tośmy mieli wódkę czystą
Cichą nadzieję na kolejny cud nad Wisłą
Która artystom pozwalała wierzyć w przyszłość
A dzisiaj śledczy tamtej przeszłości
Którego wtedy w planach nie było
Sporządza listę moich słabości
I wie najlepiej co mi się śniło
Nim na pożarcie rzucą nas tłumom
Chcemy powiedzieć niektórym gościom
To nie tęsknota jest za komuną
To nie tęsknota za komuną
To jest tęsknota za młodością
Gdy pani Zosia królowała za bufetem
I ciut za mały poprawiała ciągle sweter
Łaskawym okiem spoglądając na poetę
Który po secie zauważał w niej kobietę
A dzisiaj mamy kolorową rzeczywistość
I coraz rzadziej popijamy wódkę czystą
Bo nasza młodość odpłynęła z szarą Wisłą
I jakby krótsze się zrobiło słowo przyszłość
Тысячи баров в моем Кракове
Ревнивый скажи, что ты живешь
Он головокружитель от имен коктейля
Прежде чем этот человек пьет
Они играют музыку на каждом углу
Языки со всего мира текут
И только как я памятник
Не только как ты, памятник
Он вспоминает последние годы со слезами
Когда миссис Зозия царила за буфетом
И слишком маленькая, она постоянно улучшала свитер
Глядя на поэта с добрым взглядом
Кто заметил женщину после съемочной площадки
За дверью была грязная серая реальность
И с чистыми вещами у нас была чистая водка
Тихая надежда на еще одно чудо на вистуле
Что позволило художникам поверить в будущее
И сегодня следователи этого прошлого
Что не было запланировано тогда
Собирает список моих слабостей
И он лучше всего знает, о чем я мечтал
Раньше, для пожирания, они бросят нам толпы
Мы хотим рассказать некоторым гостям
Это не стремление к коммунизму
Это не стремление к коммунизму
Это тоска для молодежи
Когда миссис Зозия царила за буфетом
И слишком маленькая, она постоянно улучшала свитер
Глядя на поэта с добрым взглядом
Кто заметил женщину после съемочной площадки
И сегодня у нас красочная реальность
И мы пьем чистую водку все реже и реже
Потому что наша молодежь отплыла с серой видулой
И как будто слово будущее стало короче
