Πέρα σε κάποιεσ αμμουδιέσ
Πνιγμένοι μεσ τισ ευωδιέσ
Βγήκαν οι γλάροι
Μια πολιτεία με μικρά
Άσπρα σπιτάκια στη σειρά
Μαργαριτάρι
Πάργα τη λένε κι είναι μια
Ησυχασμένη απανεμιά
Από την έγνοια
Σαν όνειρο σαν ζωγραφιά
Έχει στη γη μιαν ομορφιά
Παραδεισένια
Από τα κάστρα σαν σκιέσ
Βγαίνουν κοπέλεσ τισ αυγέσ
Μεσ το χειμώνα
Και προσ το πέλαγο κοιτούν
Για την αγάπη τουσ ρωτούν
Κάποια γοργόνα.
Πάργα τη λένε κι είναι μια
Ησυχασμένη απανεμιά
Από την έγνοια
Σαν όνειρο σαν ζωγραφιά
Έχει στη γη μιαν ομορφιά
Παραδεισένια
За некоторыми пляжами
Утонул
Чайки вышли
Государство с маленьким
Белые дома в ряду
Жемчужина
Парга говорит ее, и она
Тихий
Вне заботы
Как мечта, как картина
На земле красота
Небесный
От замков, как небоскреб
Они выходят из ушей
Зимой
И море смотрят на
За их любовь они спрашивают
Какая -то русалка.
Парга говорит ее, и она
Тихий
Вне заботы
Как мечта, как картина
На земле красота
Небесный
