Κάποια βραδιά σε λευκό χαρτί
έκρυψα όσα είχα μες στην καρδιά
μα δε σου ‘χα πει.
Πήρα βαθιά μια αναπνοή
και φύσηξα τις λέξεις
πέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί.
Κι έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.
Κάθε φορά που κοιτάς ψηλά
κι η στίλβη δυναμώνει
μια συλλαβή θέλει ν’ ακουστεί.
Και προσπαθεί να ‘ρθει πιο κοντά
μα στο κενό γλιστράει
και σκέφτεσαι ένα αστέρι έπεσε.
Έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.
Однажды ночью в белой бумаге
Я спрятался на фоне сердца
но не сказали, что ваша " га.
Я сделал глубокий вдох
и взорвали слова
далеко за пределы письма посыпают .
И стали слогов яркие звезды
и бумага небо , когда свет теряется .
Каждый раз, когда вы смотрите вверх
и укрепляет блеска
слог он хочет услышать .
И пытается подойти ближе
но пустой слипы
и вы думаете, звезда упала .
Стала слогов яркие звезды
и бумага небо , когда свет теряется .
