შოპენის ქარმა ააფრიალა ოთახის ფარდა,
ვიღაც დუმს და დუმილი სიმართლეს მალავს,
შენი ტუჩების ბალიშებს წვიმა-წვეთები აგიჟებს,
შენი სიტყვების ნამსხვრევებს
ქარი ურგებს გამვლელებს.
ქუჩაში გესმის უკრავენ ტანგოს,
უცნობი ბიჭი გოგონას ართობს,
ხმაური ავსებს ცარიელ ქუჩებს,
მირბიან ღამე, ბოლო არ უჩანს.
ხელებს იბანენ ტოტები ცაში, მალერი ელავს ნოტების ქარში,
მბჟუტავ ლამპიონს - ოცნების დალაქს...
მე ვიცვამ პალტოს (პალტოს?), ჰო,
და ვამცნობ ქალაქს,
რომ ცეკვით დავივლი პატარა ქუჩებს,
სიმღერებს ვეტყვი პატარა ხიდებს,
რომ გაგვიხსენონ ისეთი, როგორიც ვართ დღეს. x2
Ветер Шопена взорвал занавес комнаты,
Кто-то молчит, а молчание скрывает правду,
Твои губные подушечки капают с каплями дождя,
Мусор твоих слов
Ветер уносит прохожих.
Ты слышишь танго на улице,
Неизвестный мальчик развлекает девочку
Шум заполняет пустые улицы,
Они бегают ночью, последний не виден.
Руки моют ветви в небе, Малер сияет на ветру нот,
Мерцающая лампа - мечта парикмахера ...
Я ношу пальто (пальто?), Да,
И я знаю город,
Что я буду ходить по маленьким улочкам с танцем,
Я буду петь песни на маленьких мостах,
Чтобы напомнить нам о том, кто мы есть сегодня. x2
