На сумны твар кідае свет
Глухі, маўклівы манітор.
Мой шлях ляжыць у інтэрнэт-
Я зноў бягу ў яго прастор.
І спадзяюся, што ўбачу
Хаця б два словы ад цябе.
Я не магу цяпер іначай-
Жыву я ў электронным сне.
Прыспеў:
Ан-лайн каханне ў сляпую:
Не чуць, не бачыць і трываць...
Калі ж твой голас я пачую,
Я не магу ўжо чакаць.
І пацалунка віртуальна
Я не магу у сабе стрымаць.
Калі ж сустрэнемся рэальна,
Больш не магу ўночы спаць.
У той жа час, на той старонцы
Сустрэнемся ў каторы раз:
Уважу пароль я ў аконцы-
Няма больш перашкод для нас.
Бяжыць хвіліна за хвілінай...
Я зноў у манітор гляджу.
І аб каханні самай мілай
У захапленні я пішу.
Прыспеў:
Ан-лайн каханне ў сляпую:
Не чуць, не бачыць і трываць...
Калі ж твой голас я пачую,
Я не магу ўжо чакаць.
І пацалунка віртуальна
Я не магу у сабе стрымаць.
Калі ж сустрэнемся рэальна,
Больш не магу ўночы спаць.
On the sad face throws the world
Deaf, silent monitor.
My path lies in the internet
I run into his spaces again.
And hope to see
At least two words from you.
I can't help it now-
I live in an electronic dream.
Mature:
Online love in the blind:
Not to hear, not to see and to endure ...
When I hear your voice,
I can't wait any longer.
And the kiss is virtual
I can't help myself.
If we really meet,
I can no longer sleep at night.
At the same time, on that page
See you again:
I will respect the password in the box-
No more obstacles for us.
Runs minute by minute ...
I look at the monitor again.
And about the love of the sweetest
I write with delight.
Mature:
Online love in the blind:
Not to hear, not to see and to endure ...
When I hear your voice,
I can't wait any longer.
And the kiss is virtual
I can't help myself.
If we really meet,
I can no longer sleep at night.
