Я бачыў, як змяняе дзень
Вакол мяне гукі на колер,
Як небасхіл пакінуў цень,
Глытаючы слова "ніколі".
Я бачыў праз туман вачэй
Усё часцей ціхае "Хопіць!".
Вядзі мяне. Глядзі ў мяне.
Не ведаю, дзе мы і хто ты.
Баюсь цябе! Баюсь цябе!
І мне цяпер немагчыма збегчы
Ад хуткіх сноў тваіх, але
Мне быць з табой, неба, небяспечна.
Я бачыў, як вяртае час
Зімовых нас, толькі на поўдзень,
Дзе прамяні не пра мяне
Зрываюць дах, нібыта злодзей.
Я бачыў, як яе далонь
((здымае боль??)) сярод пустэчы. . . . . . .
Ратуй мяне! Ратуй мяне!
Я ведаю, што будзе лепшым.
Баюсь цябе! Баюсь цябе!
І мне цяпер немагчыма збегчы
Ад хуткіх сноў тваіх, але
Мне быць з табой, неба, небяспечна.
I saw the day change
Color sounds around me,
As the sky left a shadow,
Swallowing the word "never".
I saw through the mist of my eyes
Increasingly quiet "Enough!".
Take me. Look at me.
I don't know where we are or who you are.
I'm afraid of you! I'm afraid of you!
And now it is impossible for me to escape
From your fast dreams, but
Me being with you, heaven, is dangerous.
I saw time go by
Winter us, just south,
Where the rays are not about me
They tear the roof off like a thief.
I saw her palm
((relieves pain ??)) amidst the void. . . . . . .
Save me! Save me!
I know it will be the best.
I'm afraid of you! I'm afraid of you!
And now it is impossible for me to escape
From your fast dreams, but
Me being with you, heaven, is dangerous.
