Näen lähteestä nousevan tuonelan varjon
se liikkuu valoa vastaan
Kasvot kuultavat hunnun takaa
käärmeen merkki polttaa käteni nahkaa
Se kohottaa kuun sirpin
pelko häviää
Mustahampainen suu avautuu
ja pimeys ryömii esiin kielen alta
Kuolleet puhuvat
aistit puhkeavat
olen nähnyt tien viimeiseen kalmistoon
Käärmeet puhuvat
kädet tottelevat
olen nähnyt tien puhdistavaan tuleen
Я вижу тень Туонелы, поднимающейся из источника
Он движется от света
Лицо, чтобы услышать завесу сзади
Знак змеи сжигает мою руку кожу
Это поднимает лунный сэрпин
Страх исчезает
Черно -зубчатый рот открывается
и тьма ползуется под языком
Мертвые говорят
чувства лопнут
Я видел дорогу на последнее кладбище
Змеи говорят
Руки подчиняются
Я видел огонь по уборке дорог
