Dziś do ciebie przyjść nie mogę,
Zaraz idę w nocy mrok,
Nie wyglądaj za mną oknem,
W mgle utonie próżno wzrok.
Po cóż ci, kochanie, wiedzieć,
Że do lasu idę spać.
Dłużej tu nie mogę siedzieć,
Na mnie czeka leśna brać.
Dłużej tu nie mogę siedzieć,
Na mnie czeka leśna brać.
Księżyc zaszedł hen, za lasem,
We wsi gdzieś szczekają psy,
A nie pomyśl sobie czasem,
Że do innej tęskno mi.
Kiedy wrócę znów do ciebie,
Może w dzień ,a może w noc,
Dobrze będzie nam jak w niebie,
Pocałunków dasz mi moc,
Dobrze będzie jak w niebie,
Pocałunków dasz mi moc
Gdy nie wrócę, niechaj z wiosną
Rolę moją sieje brat.
Kości moje mchem porosną
I użyźnią ziemi szmat.
W pole wyjdź pewnego ranka,
Na snop żyta dłonie złóż
I ucałuj jak kochanka,
Ja żyć będę w kłosach zbóż.
I ucałuj jak kochanka,
Ja żyć będę w kłosach zbóż.
Я не могу прийти к тебе сегодня
Я буду темной ночью,
Не смотри за окно
Там не будет никакого вида в тумане.
Почему ты, детка, знаешь
Что я буду спать в лесу.
Я не могу здесь больше сидеть
Лесное хозяйство ждет меня.
Я не могу здесь больше сидеть
Лесное хозяйство ждет меня.
За лесом зашла луна,
В деревне где-то лают собаки,
И не думай иногда
Это я скучаю по другому.
Когда я вернусь к тебе снова
Может быть, днем или ночью
Это будет хорошо для нас, как на небесах,
Поцелуи, вы даете мне силу
Будет хорошо как на небесах
Ты дашь мне поцелуи
Когда я не вернусь, пусть весна
Мою роль играет мой брат.
Мои кости вырастут
И они удобряют землю тряпками.
Выйди в поле однажды утром
Положите руки на сноп ржи
И целую как любовник
Я буду жить в колосьях.
И целую как любовник
Я буду жить в колосьях.
