Μάζεψα τα πράγματά μου αφού δεν μπορείς
και τον χρόνο σου θες να σκεφτείς.
Σε βαλίτσες τα όνειρα, αφού προσπαθείς
μέσα σου να τα βρεις.
Μα το κλειδί του σπιτιού δε μου ζήτησες
και είπα να σ’ επισκεφτώ...
Όνειρο ζω... Μη με ξυπνάτε!
Αφήστε με να το ζήσω κι αυτό!
Στη δική του αγκαλιά να κοιμάται
κι εγώ στις μύτες να αποχωρώ...
Μάζεψα τα όνειρά μου αφού δεν μπορείς
και τον χρόνο σου θες να σκεφτείς.
Σε βαλίτσες τα πράγματά, αφού προσπαθείς
μέσα σου να τα βρεις.
Μα το κλειδί της καρδιάς δε μου ζήτησες
και είπα να σ’ εμπιστευτώ...
Όνειρο ζω... Μη με ξυπνάτε!
Αφήστε με να το ζήσω κι αυτό!
Στη δική του αγκαλιά να κοιμάται
κι εγώ στις μύτες να αποχωρώ...
Μα το κλειδί της καρδιάς δε μου ζήτησες
και είπα να σ’ εμπιστευτώ...
Όνειρο ζω... Μη με ξυπνάτε!
Αφήστε με να το ζήσω κι αυτό!
Στη δική του αγκαλιά να κοιμάται
κι εγώ στις μύτες να αποχωρώ...
Я жевал мои вещи после того, как вы не можете
И ваше время вы хотите думать.
В чемоданах мечты, после попытки
Внутри вас, чтобы найти их.
Но ключ дома не спросил меня
И я сказал посетить ...
Мечта, я живу ... не разбуди меня!
Позвольте мне жить тоже!
В его собственных объятиях спать
И я на носах уйти ...
Я жел мои мечты после того, как вы не сможете
И ваше время вы хотите думать.
В чемоданах веща, после попытки
Внутри вас, чтобы найти их.
Но ключ сердца не спрашивал меня
И я сказал, чтобы доверять тебе ...
Мечта, я живу ... не разбуди меня!
Позвольте мне жить тоже!
В его собственных объятиях спать
И я на носах уйти ...
Но ключ сердца не спрашивал меня
И я сказал, чтобы доверять тебе ...
Мечта, я живу ... не разбуди меня!
Позвольте мне жить тоже!
В его собственных объятиях спать
И я на носах уйти ...
