Ploua infernal,
si noi ne iubeam prin mansarde.
Prin cerul ferestrei, oval,
norii curgeau in luna lui Marte.
Peretii odaii erau
nelinistiti, sub desene in creta.
Sufletele noastre dansau
nevazute-ntr-o lume concreta.
O sa te ploua pe aripi, spuneai,
ploua cu globuri pe glob si prin vreme.
Nu-i nimic, iti spuneam, Lorelei,
mie-mi ploua zborul, cu pene.
Si ma-naltam. Si nu mai stiam unde-mi
lasasem in lume odaia.
Tu ma strigai din urma: raspunde-mi, raspunde-mi,
cine-s mai frumosi: oamenii?... ploaïa?...
Ploua адская ,
си Ной пе iubeam прин Mansarde .
Прин cerul ferestrei , овальные,
Нории curgeau в Луна -луй- Марте .
Peretii odaii erau
nelinistiti , суб Desene в Creta .
Sufletele noastre dansau
nevazute - NTR -о Луме CONCRETA .
O са те ploua ре aripi , spuneai ,
ploua у.е. globuri ре глоб си прин Време .
Nu - я Nimic , ити spuneam , Lorelei ,
Ми -ми ploua zborul , у.е. Пене .
Si ма- naltam . Si ню почта stiam недеформированной -ми
lasasem в LUME odaia .
Ту ма strigai дин Urma : raspunde -ми , raspunde -ми ,
кине- ы почта frumosi : ? ? oamenii ... ploaïa ...
