На сьценах сутонных чамусьці застаўся твой цень
Я трымаў далоняй сьпёку тваіх грудзей
Маё цела хоча дакранацца да тваіх рук
Маё цела заняло пазыцыю каля тваіх ног
Маё цела ведае кожны твой рух
Я ліжу вільгаць з тваіх шчок
Безь цябе
Сьвет стане чысьцей
Безь мяне
Безумоўнае сонца перастала грэць і замерла ў пыльных кутах
Я хацеў адчуваць твой цяжар
баяцца кожны твой страх
Ёсьць мабыць толькі
Падлогай неба
Мой дах
Ты зьнікла стагодзьдзе таму
на пальцах застаўся твой пах
Я цалаваў твае скроні
твоё улоньне
твае падпахі
Табе было ўсё роўна
Калі ўсё ідзе нах
Пасьля цябе на сэрцы застаецца памёт
Мы ўходзім пад неба як уходзяць пад лёд
Дзе бездапаможнасьць вялых хвілін
Там я
Абсалютна
Адзін
On the walls of the twilight why was your shadow
I held the hand of your chest heat
My body wants to touch your hands
My body took position near your feet
My body knows every move you make
I lick the moisture from your cheeks
Without you
The world will be cleaner
Without me
Unconditional sun warming stopped and froze in dusty corners
I wanted to feel your burden
afraid of your every fear
There are apparently only
Paul sky
Shelter
You disappeared a century ago
on the fingers of your left smell
I kissed your whiskey
thy womb
your armpits
You did not care
If all goes nah
When your heart is litter
We have to go in high places as the wolf boasts the ice
Where sluggish helplessness minutes
There I
Totally
One
