Μα δεν κουνιέται ούτε φύλλο
όλα εδώ είναι μονότονα
Να 'χα τουλάχιστον μια αγάπη
κάπως την ώρα μου να σκότωνα
Σαν φάρσα τηλεφωνική σε περιμένω
σαν ξεχασμένο ραντεβού στο φλου κλεισμένο
σαν τελικό σε ζωντανή μετάδοση
και σαν σεισμό που θα σαρώσει την παράδοση
Σαν έκτακτο παράρτημα σε περιμένω
σαν Μάη του '68 να ξεθυμαίνω
Κάνω την ίδια διαδρομή κάθε Νοέμβριο
και στρώνω τσόχα για σκιές Δεκέμβριο
Но ни лист не шевелится
здесь все однообразно
Иметь хотя бы одну любовь
типа мое время убивать
Как телефонный розыгрыш, я жду тебя
как забытая встреча на лету
как финал в прямом эфире
и как землетрясение, которое сметет традиции
Я жду тебя как экстренную приставку
как май 1968 года, я схожу с ума
Я прохожу один и тот же маршрут каждый ноябрь.
и нащупал декабрьские тени
