Текст песни Vinsent feat. Oля Палюшик - Менск-Парыж

Longue distance a entre nu,
Peintre peindre la douleur,
Deux coeur pas longtemps,
Itineraire Mensk-Paris.

Хвалі мора кранаюць нашы рукі, твары,
На небасхіле ярка свецяць зоркі-мары.
Соль на вуснах, выразна бачу я абрысы
І крохкасьць рук, і жаноцкасць твайго твару рысаў.
Мае пачуцьці, чуеш: гэта маё сэрца б'ецца,
Бакал віном чырвоным хутка яшчэ раз нальецца.
У тваіх вачах я бачу сумесь мора зь небам,
Я з табою, час ляціць і няважна, дзе мы.
Ты трымаеш за руку мяне пяшчотна вельмі,
Мы паляцім з табой за хмары разам, толькі вер мне.
Нас абдымае вецер, ён наш сябра верны,
Мэлёдыя ў вушах гучыць, гэта ён, напэўна.
Мы вітаем неба, мы вітаем мора,
Прад сабою бачым толькі велькую прастору.
Мы вартыя з табою быць героямі карцін,
Цяпер твая чарга, што ты скажаш мне, Катрын?

Longue distance a entre nu,
Peintre peindre la douleur,
Deux coeur pas longtemps,
Itineraire Mensk-Paris.

Ты мая муза, прыходзіш толькі ў час натхненьня,
То ты спакуса, то толькі радасьць на імгненьне.
Ты толькі колер, што іскрыцца ў вясёлцы,
Не трэба болей, бо патухне нават сонца.
Ты толькі слухай, вынікі ўжо ўласна,
Гэта ня куля, што страляе ў няшчасных.
Гэта твой шанец, які зьнікае на хвіліну,
Апошні танец, я буду жыць, я не загіну.
Тут бераг Крыму, а там ужо і невядома,
Адна хвіліна - і потым будзем мы ўжо дома.
Адна гадзіна - і мы сустрэнемся ў снах,
Адно імгненьне - і я адзін, і ты адна.
Дай мне руку і абдымі мяне мацней,
Глядзі вакол: нідзе няма ўжо людзей.
Два сэрцы разам, два сэрцы б'юцца роўна ў такт,
І толькі фразы малюе на душы мастак.

Longue distance a entre nu,
Peintre peindre la douleur,
Deux coeur pas longtemps,
Itineraire Mensk-Paris.

Мінаюць дні, пакрысе зьмяняемся і мы,
Зьнікаюць фарбы, я бачу прад сабой агні.
Я пасярод натоўпу, дзе няма цябе,
Я пасярод Сусьвету, я пасярод сябе.
Я адчуваю водар, а ў думках - ты,
Ня трэба болей паліць за сабой масты.
Спыніся, стой! І падумай, што там было,
А тыя сьцежкі, напэўна ўжо замяло.
Я ў цэнтры Менску, і марамі ўвесь з табой,
Ты ў Парыжы і ведай, што я цалкам твой.
Паміж намі Варшава, паміж намі Берлін,
Ты ў Парыжы адна, а я ў Менску адзін.
Я на Нямізе, ну а ты на Пон дэ Ар,
Былі мы разам, а цяпер вось час настаў.
Нам ня трэба спрэчак, нам ня трэба візаў,
Я на Пон дэ Ар, ну а ты на Нямізе.

Long distance between you,
Paint the paint,
Two hearts longtemps,
Itinerary Minsk-Paris.

The waves of the sea touch our hands, our faces,
Dream stars shine brightly in the sky.
Salt on the lips, I can clearly see the outlines
And the fragility of your hands, and the femininity of your facial features.
My feelings, you hear: this is my heart beating,
A glass of red wine will soon be poured again.
In your eyes I see a mixture of sea and sky,
I’m with you, time flies and no matter where we are.
You hold my hand very tenderly,
We will fly with you behind the clouds together, just believe me.
We are embraced by the wind, he is our faithful friend,
The melody in my ears sounds, it’s him for sure.
We welcome the sky, we welcome the sea,
I see only a large space in front of me.
We deserve to be heroes of paintings with you,
Now it's your turn, what will you tell me, Catherine?

Long distance between you,
Paint the paint,
Two hearts longtemps,
Itinerary Minsk-Paris.

You are my muse, you come only in the time of inspiration,
Then you are a temptation, then only joy for a moment.
You're just a color that sparkles in the rainbow,
No more, because even the sun will go out.
You just listen, the results are actually,
It’s not a bullet that shoots the unfortunate.
This is your chance, which disappears for a minute,
The last dance, I will live, I will not perish.
Here the coast of Crimea, and there it is already unknown,
One minute - and then we'll be home.
One hour - and we'll meet in dreams,
One moment - and I'm alone, and you're alone.
Give me your hand and hug me tighter,
Look around: there are no more people anywhere.
Two hearts together, two hearts beating exactly in time,
And only phrases are painted on the soul of the artist.

Long distance between you,
Paint the paint,
Two hearts longtemps,
Itinerary Minsk-Paris.

As the days go by, we change little by little,
The paint disappears, I see the lights in front of me.
I'm in the middle of a crowd where you're not,
I am in the middle of the world, I am in the middle of myself.
I feel the scent, and in my mind - you,
No more smoking bridges.
Stop, wait! And think what was there,
And those paths are probably already muddy.
I'm in the center of Minsk, and my dreams are with you,
You are in Paris and know that I am completely yours.
Between us Warsaw, between us Berlin,
You are alone in Paris, and I am alone in Minsk.
I'm on Nemiga, and you're on the Pont de Ar,
We were together, and now it's time.
We don't need disputes, we don't need visas,
I'm on the Pont de Ar, and you're on the Nemiga.