Текст песни Vinsent - Ты на небе

Ты на небе

Сонца, залітае крывёю нашае спакусы,
Стронцый ад нашых душ, ад нашых рук да самых вуснаў.
Моцна тут сэрца б’ецца, там яно ўжо стаіць,
Можна ўсё ўспомніць, можна ўсё забыць.
Заўтра настане сьвет, а сёньня цябе няма,
Абірала гэты шлях ты далёка не сама.
Думкі, яны былі, а тут зьявіліся крыжы,
Шмат ты не думай, на пытаньне адкажы.
Колькі намаганьняў марных трэба мне прайсьці,
Колькі мне шукаць і нічога не знайсьці?
Зграя пакідае сьлед, а застаемся мы,
Травень, сьцежка і Разанава тамы.
Промні ўжо зьнікаюць, наступае новы дзень,
Сон ад самоты забівае кволы цень.
Забіваюць людзі, забываюць, элексір трымай,
У маім ты сэрцы, памятай, не забывай.

Мастак дапісвае сваю апошнюю карціну,
Палітра скончана. Чырвоны, белы, шэры, сіні.
І Сіднэй там застаўся, там, дзе зьзялі нашы мары,
А траса Берасьце-Менск цябе забрала.
Ці помніш, любая, наша першае спатканьне?
Мой смокінг, архідэя, ты з васількоў саткана.
падары мне свой позірк, усьмешку, мне ня сьмешна,
І крочым мы з табой па парку ізноў нясьпешна.
Ляцім над зямлёю мы, як Шагал і Бэла,
Пад намі гарады, пачуцьці, дахі, людзі, стэлы,
І толькі вецер у твар, і толькі вер мне а я,
Знайду цябе ў таямніцах цёмных, восень мая.
І ты сыходзіш, не разьвітаўшыся са мною,
І я на скрыжаваньні, і сумна мне да болю,
Мне б дакрануцца да цябе, цябе ўбачыць мне бы,
Я не магу, я на зямлі, а ты на небе.

R:
Мастак дапісвае сваю апошнюю карціну
Апошні шлях, апошні сэнс, ужо ня маю сілаў.
Мне б дакрануцца да цябе, цябе ўбачыць мне бы,
Я не магу, я на зямлі, а ты на небе.
Мастак дапісвае сваю апошнюю карціну
Апошні сэнс, апошні шлях, ужо ня маю сілаў.
Мне б дакрануцца да цябе, цябе ўбачыць мне бы,
Я не магу, я на зямлі, а ты на небе.

You are in heaven

The sun flooded with the blood of our temptation,
Strontium from our souls, from our hands to our very lips.
My heart is pounding here, it's already standing there,
You can remember everything, you can forget everything.
Tomorrow the world will come, and today you are gone,
You did not choose this path yourself.
Thoughts, they were, and then the crosses appeared,
Don't think much, answer the question.
How much effort do I have to go through,
How much should I look for and find nothing?
The flock leaves a trail, and we remain,
May, trail and Ryazan volumes.
The rays are already disappearing, a new day is coming,
Sleep from loneliness kills the faint shadow.
Kill people, forget, keep the elixir,
In my heart you remember, do not forget.

The artist completes his latest painting,
The palette is finished. Red, white, gray, blue.
And Sydney stayed there, where our dreams shone,
And the Brest-Minsk highway took you.
Do you remember, dear, our first date?
My tuxedo, orchid, you're woven of cornflowers.
give me your look, smile, I'm not funny,
And we walk with you through the park again slowly.
We fly over the earth like Chagall and Bella,
Beneath us are cities, feelings, roofs, people, stelae,
And only the wind in your face, and only believe me and I,
I will find you in the secrets of the dark, my autumn.
And you leave without saying goodbye to me,
And I'm at the crossroads, and I'm sad to the pain,
I would touch you, I would see you,
I can't, I'm on earth and you're in heaven.

R:
The artist completes his latest painting
The last way, the last meaning, I no longer have the strength.
I would touch you, I would see you,
I can't, I'm on earth and you're in heaven.
The artist completes his latest painting
The last meaning, the last way, I no longer have the strength.
I would touch you, I would see you,
I can't, I'm on earth and you're in heaven.