ბოლოს და ბოლოს შევხვდით ერთმანეთს,
სალამი ძაღლო სხვათა მსახურო,
შენ ახლა როგორ უნდა გაიგო
ჩემი დარდი და ჩემი საყმუვლო.
ღვიძლ ძმებს დასდევ და უნგრევ ბუნაგებს,
რომ ხვალ ცალი ყბით გითხრან მადლობა,
გახუნძვლის ფასად არის ნაყიდი
ეგ ერთგულება და ვაჟკაცობა.
ბევრჯერ მიჭერდა ყელზე ხაფანგი
მაგრამ არასდროს ტყავის საბელი,
შენ სხვათ ნაგდებ ტილოზე წევხარ
თეთრი თოვლია ჩემი საბანი.
შიშობ დაუფრთხო ძილი პატრონებს
რა საცოდავად კნავი მურია,
ვერ გიტირია ერთხელ გემოზე,
ერთხელ გემოზე ვერ გიყმუვლია.
აკი რა არის ჩვენი სიცოცხლე
როცა ძარღვებში ბოღმა იმატებს
როცა გტანჯავს და გაწვალებს ბოღმა
დიდ ბოღმას რომ ვერ ამაიყმუვლებ
მშვიდობით ძაღლო, ჩემს ნაკბილარებს
როცა დახედავ ისიც გახსოვდეს
კი
Наконец мы встретились,
Привет, собака других слуг,
Ты сейчас как поговорить
Моя печаль и мой трус.
Братья печени следуют и разрушают булочки,
Эти завтрашние кусочки челюстей скажут, спасибо,
Покупается по цене бликов
Эта преданность и храбрость.
Много раз заперта в горле
Но никогда не кожаный комок,
Вы находитесь на холсте другого
Белый снег - мое одеяло.
Боясь спать с покровителями
Какая отчаянная корона Мурурии,
Не может Гитрия однажды по вкусу,
Однажды я не смог попробовать это.
Аки, какая наша жизнь
Когда болоты поднимаются в пещерах
Когда вы страдаете и сжигаете буги
Я не мог сделать большой буги
Прощай с собакой, мои ногти
Когда вы смотрите на это, запомните это тоже
Да
