Мой горад спіць – ён спіць ужо так шмат гадоў,
Ён усё маўчыць – піша гісторыі за шклом.
Мы ўдваіх – я побач, толькі азірнісь.
У вачах таваіх я бачу страх ды крык “Прачнісь! Прачнісь!”
Пр.
Адзін з першых горад мой – узнік сярод пяскоў.
Як не чакалі мы з табой – не праклалі да яго шляхоў.
Глядзяць з надзеяй вочы ў неба – пульсуе гучна кроў,
Палопалася дужа глеба, мой горад – прывідаў
Мой горад знік, аб ім не скажуць па ЦіВі (ТV).
Зусім адзін сярод людзей, ты паглядзі.
Помнік бяз сэнсу сярод застылых у паветры слоў.
Вось – вось здаецца заенчаць сцены шэрых дамоў. Дамоў!
Пр.
My Gorad spіts - en spіts uzho so Shmat gadoў ,
Yong truncated maўchyts - pіsha for the History shklom .
We ўdvaіh - I pobach , tolkі azіrnіs .
Do vacah tavaіh I fear Baciu dy kryk " Prachnіs ! Prachnіs ! "
Pr .
Adzіn s Perche Gorad my - uznіk syarod pyaskoў .
Yak not chakalі we taboy s - not praklalі yes shlyahoў Iago .
Glyadzyats nadzeyay vochy ¢ s sky - pulsue guchna kroў ,
Palopalasya duzha Hleb , my Gorod - pryvіdaў
My Gorad znіk , ab na IM not skazhuts TsіVі ( TV) .
Zusіm adzіn syarod lyudzey you paglyadzі .
Pomnіk byaz Sansom syarod zastylyh have pavetry sloў .
Eighth - eighth zdaetstsa zaenchats sheryh damoў scene . Damoў !
Pr .
