У вёсках палескiх, як белыя зданi,
Стаяць на раскрэсах у шызым тумане
Крыжы-абярэгi, о крыжы-абярэгi.
Я помню з маленства магiчныя знакi,
Ад буры, пажару, вады i маланкi
Ахоўвалi стрэхi, о крыжы-абярэгi.
О крыжы-абярэгi, сцеражы нашы сiлы,
О крыжы-абярэгi, зберажы, зберажы нашы душы!
На божыя святы з малiтвай жанчыны
Ручнiк ускладалi на крыж пуцявiны
I бiлi паклоны, о крыжы-абярэгi.
Да самага скону былi яны побач,
I ў шлях твой апошнi, ад вёскi праз пожню,
Iшлi да пагосту, о крыжы-абярэгi
Вяртаюся сёння я ў стылую восень,
Няма нi крыжоу на Палессi, нi вёсак,
На многiя вёрсты нiдзе нi хацiны,
О дзе вы, о дзе вы, крыжы-абярэгi?
In Polesie villages, like white ghosts,
Standing on the crossroads in the bluish mist
Amulet crosses, O amulet crosses.
I remember from childhood magic signs,
From storms, fire, water and lightning
They guarded the roofs, the amulets.
O cross-amulets, guard our forces,
O cross-amulet, save, save our souls!
On God's holidays with a woman's prayer
The towel was placed on the cross of the road
And bowed, about the cross-amulet.
They were close to death,
And in your last way, from the village through the harvest,
We went to the graveyard, about the cross-amulet
I'm back today in a stylish fall,
There are no crosses in Polesie, no villages,
For many versts there is no hut anywhere,
Oh where are you, oh where are you, amulet crosses?
