Օտա՜ր, ամայի՜ ճամփեքի վրա
Իմ քարավանըս մեղմ կըղողանջե.
Կանգնի՛ր, քարավանս, ինձի կըթվա,
Թե հայրենիքես ինձ մարդ կըկանչե:
Բայց լուռ է շուրջըս ու շըշուկ չըկա
Արևա՛ռ, անդո՛րր այս անապատում.
Ա՜խ, հայրենիքըս ինձ խորթ է հիմա,
Ու քնքուշ սերըս ուրիշի գրկում:
Կընոջ համբույրին է՛լ չեմ հավատա,
Շուտ կըմոռանա նա վառ արցունքներ.
Շարժվի՛ր, քարավանս, ինձ ո՞վ ձայն կըտա,
իտցի՛ր, լուսնի տակ չըկա ուխտ ևսեր:
Գընա՛, քարավանս, ինձ հետդ քա՜շ տուր
Օտար, ամայի ճամփեքի վրա.
Ուրտեղ կհոգնիս` գըլուխըս վար դիր
Ժեռ-քարերի մեջ, փըշերի վըրա...
Ota ՜ г , amayi ՜ дороги
Мои karavanes мягкий keghoghanje .
Остановка karavans , ketva меня ,
И человек kekanche меня .
Но тихие shurjes и sheshuk ЧК
Arevar , это спокойное пустыне .
О, теперь hayrenikes мне чуждо ,
И женственной SERES другой круг .
Kenoj поцелуй не поверите
Вскоре он kemorana яркие слезы .
Перемещение , karavans мне назвавший кета ,
ittsir , лунный ЧК завет yevser .
Перейти , karavans хочу привести ка ՜ ш
Незнакомцы на пустынных дорогах .
Urtegh устают , лег gelukhes
в Жер -камни, pesheri вера ...
