Моңлы чишмә, уяна кич.
Гөл бакчасын йөгереп чыгам,
Кем моңлана, күренми хич.
Яшьлегем чишмәләре,
Еракта халкын моңнарынна,
Авылда гармун телләрендэ
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Син бул Тахир, булыйм Зөхрә,
Икәүлэшеп эчәрбез моң чишмәләрен
Көндез һәм кич.
Яшьлегем чишмәләре,
Еракта халкын моңнарынна,
Авылда гармун телләрендэ
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Су юллары искә төшә,
Хәзер инде безнең уллар
Гашыйк булып моңлана кич.
Яшьлегем чишмәләре,
Еракта халкын моңнарынна,
Авылда гармун телләрендэ
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Стонущая весна, просыпающаяся вечером.
Я выбегаю из цветника,
Скорбящего не видно.
Источники моей юности,
Вдали от людей,
На гармоничных языках в деревне
Останутся фонтаны, которые не пропадут.
Ты Тахир, я буду Зухрой,
Мы будем пить источники траура парами
Днем и вечером.
Источники моей юности,
Вдали от людей,
На гармоничных языках в деревне
Останутся фонтаны, которые не пропадут.
Вспоминаются водные пути,
Теперь это наши сыновья
Это кошмар, в который можно влюбиться.
Источники моей юности,
Вдали от людей,
На гармоничных языках в деревне
Останутся фонтаны, которые не пропадут.
