ЯЗМЫШ ҖИЛЛӘРЕ
Сагынамын, иркәм, яшьлек ялгыз үткән,
Ачы исеп язмыш җилләрем.
Сине генә көтеп, күңелемдә йөртеп,
Үтеп бара моңлы җәйләрем.
Кушымта.
Киләчәкне күреп, җылы җилләр исеп,
Очраштырды тормыш юлларым.
Сине генә сөеп, яратканым диеп,
Бәхетләрдә үтсен елларым.
Сынауларга тузеп, язганнарны күреп,
Кереп барам гөмер көзенә.
Яшьли сөйгән ярым, өзелеп яратканым,
Насыйп булчы инде үземә!
Кушымта.
Алда безне көтәр якты матур көннәр,
Яңа баштан тормыш башларбыз.
Авыр язмышларны, кайгы сагышларны
Күңелләрдән сызып ташларбыз.
Кушымта.
Ачы җилләр дулый, язмыш кабат сыный,
Белмим инде, ничек түзәргә.
Көннәр буе уйлыйм, җавап бирә алмыйм,
“Шаярттым мин,”- дигән сүзләргә.
Кушымта.
Ветры судьбы
Я скучаю по тебе, человек, молодежь была одна,
Горький запах судьбы.
Только жду тебя, вождение в моем сердце,
Я траурное лето.
Приложение.
Увидеть будущее и запах теплых ветров,
Я встретил свои жизненные пути.
Если я молчу и люблю тебя,
Я прошел в счастье.
Когда вы носите в испытаниях и видели тех, кто написал,
К падению гимреза осенью.
Младшая девушка и половина преданности,
Nasyip хулиган уже в себе!
Приложение.
Это будет ждать нас, чтобы увидеть нас яркие дни,
Мы начнем жизнь с новой головы.
Трудные судьбы, печаль не хватает
Мы будем ездить из сердца.
Приложение.
Горькие ветры поужели, снова тестируют судьбу,
Я не знаю, как терпеть.
Я думаю о днях, я не могу ответить,
"Я пошутил,".
Приложение.
