Кайвакыт була шулай,
Көндез - кояш, төнлә - ай.
Икенче көнгә исә
Болытлы җилләр исә.
Күктән тама күз яшьләре
Яңгыр тамчысы булып,
Булса булсын безнең өстә
Кыска гомерле болыт.
Бик күп еллар үтәсең
Бәхетенне көтәсең.
Кычкырып дәшмәсә дә,
Ул көтә янәшәдә.
Җир шары бер әйләнә дә,
Табыша ике йөрәк.
Очрашкан ике йөрәккә
Бары бер бәхет кирәк.
Корылган дөнья шулай,
Кояшсыз яктырмый ай,
Ялгыз йөрәк көтә пар,
Кара җир көтә ак кар.
Яңгыр тамчысыдай оча
Җиһан буйлап җир шары,
Бу җирдә очрашу көтә
Һәр кемнең насыйп яры.
Иногда это будет,
В течение дня - солнце, ночью - луна.
С другой стороны, с другой стороны
Облачные ветры.
Тама слезы от неба
Как падение дождя,
Пусть это будет над нами
Недолгое облако.
Много лет проходит
Ждать счастья.
Хотя не глупо,
Он ждет бок о бок.
Земной шар прав,
Заработал два сердца.
К двум сердцам, которые встречаются
Все счастливы нужны.
Мир, который построен так,
Солнце не завещало луну,
В ожидании одинокого сердца пара,
Черная земля ждет белый снег.
Летает в дожде
Земной шар вдоль мира,
Он ждет встречи на этой земле
Каждый из чьей-то национального побережья.
