Երբ երկինքդ կապուտակ,
Լեռներդ լուռ հպարտ,
Կերտում են Սեր...
Երբ ամեն մի կորստից,
Ցավից հզորանում
Դառնում ենք Սեր...
Հողը քո մի բուռ
Քարի պես ամուր,
Ապրելու պայքար է տալիս լուռ...
Արցախ տեսել ես ցավ ու դավ
Կյանքը չեն խնայել
Որդիներդ ջահել...
Արցախ մնա կանգուն անցավ
Հողը քո սրբացել
Կյանքով ես դու հաղթել
Պիտի ապրես քանի կա գեթ մի Հայ։
Քեզ փորձել են հալածել
Քանդել տուն ու վանքեր,
Փոխել ճակատագրեր...
Դու հավատդ չես կորցրել,
Խաչով վերածնվել
Հավերժ Զինվոր դարձել։
Քո խուլ լռությամբ
Ճիչն ես մարդկության...
Դու դարձել ես հող Հերոսության
Արցախ տեսել ես ցավ ու դավ
Կյանքը չեն խնայել
Որդիներդ ջահել...
Արցախ մնա կանգուն անցավ
Հողը քո սրբացել
Կյանքով ես դու հաղթել
Պիտի ապրես քանի կա գեթ մի Հայ։
Когда небо твоё голубое,
Твои горы молчаливо горды,
Они строят Любовь...
Когда с каждой потерей,
Мы становимся сильнее от боли,
Мы становимся Любовью...
Твоя земля – горсть,
Сильная, как камень,
Она борется за то, чтобы жить молча...
Арцах, ты видел боль и заговор,
Они не щадили жизней,
Твои сыновья молоды...
Арцах, стой, это прошло,
Твоя земля освящена,
Ты победил своей жизнью,
Ты должен жить, пока есть хотя бы один армянин.
Они пытались преследовать тебя,
Разрушать дома и монастыри,
Изменять судьбы...
Ты не потерял свою веру,
Чтобы возродиться с крестом,
Чтобы стать вечным солдатом. Своим оглушительным молчанием
Ты – крик человечества...
Ты стал землёй Героизма
Арцах видел боль и заговоры
Они не щадили жизней
Твои сыновья молоды...
Арцах стоит
Твоя земля освящена
Ты победил своей жизнью
Ты будешь жить, пока жив хоть один армянин.
