Vier dat wat je neemt voor lief
Denk terug als je aan je denkt
De auto's schreeuwen straks
Het is al goed, je bent niet alleen
Ik houd je vast.
Het kan wachten tot morgen.
Tot deze weg een stad wordt, en je alleen bent
En ik je uit het oog verloren ben vergeef me
Tot elke droom eindigt op een industrieterrein
Wanneer je dagen lang zijn en je vrienden grijs
Vergeef de blinde soldaten
Omdat ze net als jij gisteren nog kinderen waren
Met tranen met tralies met vragen en dorst
Je wint een keer een oorlog
Je verliest een keer een vriend
Je wordt een keer verlieft op iemand die dat niet verdient
Je komt een keer te laat
Je wordt een keer verwacht
Het kan wachten tot morgen.
En zoals je ziet, het is hoe het is
Met de allure van een droom en de bijbehorende mist
Ik noteer hoe je opgroeit en verdwijnt op een dag
Onze dromen fuseren geleidelijk met de nacht
En, ik ben even weg mama is een koningin
Ze is niet streng ze wilt gewoon niet dat je wordt net zoals ik
Want alles is van jou tot zover je kan zien
Het kan wachten tot morgen.
Празднуй то, что ты принимаешь как должное
Вспоминай, когда думаешь о себе
Скоро закричат машины
Всё в порядке, ты не один
Я обниму тебя.
Это может подождать до завтра.
Пока эта дорога не станет городом, а ты один
И я не потеряю тебя из виду, прости меня
Пока каждая мечта не закончится в промышленной зоне
Когда твои дни будут длинными, а твои друзья — серыми
Прости слепых солдат
Потому что они были такими же, как ты вчера
Со слезами, решетками, вопросами и жаждой
Один раз выигрываешь войну
Один раз теряешь друга
Один раз влюбляешься в того, кто этого не заслуживает
Один раз опоздаешь
Один раз тебя ждут
Это может подождать до завтра.
И как видишь, так оно и есть
С очарованием мечты и сопутствующего тумана
Я замечаю, как ты растёшь и исчезаешь однажды
Наши мечты постепенно сливаются с ночью
И, я ухожу на некоторое время, мама — королева
Она не строгая, она просто не хочет, чтобы ты был таким, как я
Потому что всё твоё, насколько ты можешь видеть
Это может подождать до завтра.
