Кетпесем де мен білемін
Сол сезім мені қалдырмайды
Айналада толы адам
Бірақ жүрек жылу сезбеді
Дәл осы сәтте айта аламын тек
Керек емес бұл сөздерің, болды бәрі кеш
Ескерттім
Ұмыту мүмкін емес деумен толды ойларым
Қайта қайталаудан жалығар әр жан
Бірақ та үнсіздік болды арамызда
Кетпесем де мен білемін
Сол сезім мені қалдырмайды
Айналада толы адам
Бірақ жүрек жылу сезбеді
Жылу сезбеді
Күнде мың сұрақ ойымды мазалап
Қалды іште, ұмытылды, болмады жауап
Неліктен адамдар жібереді оңай?
Неліктен, неліктен, неліктен?
Жібереді оңай, жібереді оңай
Кетпесем де мен білемін
Сол сезім мені қалдырмайды
Айналада толы адам
Бірақ жүрек жылу сезбеді
Кетпесем де мен білемін
Сол сезім мені қалдырмайды
Айналада толы адам
Бірақ жүрек жылу сезбеді
Даже если я не уйду, я знаю.
Это чувство не покидает меня.
Вокруг толпились
Но сердце не согрелось.
На данный момент я могу сказать только одно:
Эти твои слова излишни, уже слишком поздно.
Я тебя предупреждал.
Мои мысли полны мысли о том, что забыть невозможно.
Все, кто устал повторять
Но между нами повисла тишина.
Даже если я не уйду, я знаю.
Это чувство не покидает меня.
Вокруг толпились
Но сердце не согрелось.
Тепла не почувствовал.
Каждый день меня терзают тысячи вопросов.
Он остался внутри, забытый, ответа не было.
Почему люди так легко отправляют сообщения?
Почему, почему, почему?
Легко отправить, легко отправить
Даже если я не уйду, я знаю.
Это чувство не покидает меня.
Вокруг толпились
Но сердце не согрелось.
Даже если я не уйду, я знаю.
Это чувство не покидает меня.
Вокруг толпились
Но сердце не согрелось.