Σαν και σένα μ' ένα κόμπο στο λαιμό
Σε ώρεσ άσχετεσ ξεσπάω το θυμό
Σαν κι εσένα στισ πλατείεσ τησ σιωπήσ
Τον ίσκιο μου τραβάω
Σαν κι εσένα διαμελίζομαι στο φωσ
Μεσ σ' αυτό το πλαστικό το καθεστώσ
Και τη νύχτα στα κομμάτια μου γυρνώ
Και τα ξανακολλάω
Μέρεσ αδέσποτεσ σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
Μέρεσ αδέσποτεσ σφηνώθηκαν στην πόλη μου
Σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν
Και με στρίμωξαν σ' ατέλειωτο κρυφτό
Σαν κι εσένα το πρωί στην αγορά
Ψάχνω ένα φτηνό ζευγάρι φτερά
Μου πουλούν κάτι κλεμμένα τελικά
Κι όμωσ επιμένω
Παίρνω φόρα και ζυγίζω τον καιρό
Το κορμί μου στο κενό να εμπιστευτώ
Και ξεχνάω πωσ κι αυτό τον ουρανό
Τον έχουν πουλημένο
Μέρεσ αδέσποτεσ σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
Μέρεσ αδέσποτεσ σφηνώθηκαν στην πόλη μου
Σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν
Και με στρίμωξαν σ' ατέλειωτο κρυφτό
Как и ты с узлом на шее.
«Ты не важен», — вспылил я от гнева.
Как и ты на площадях тишины
Я рисую свою тень.
Как и ты, я препарирован при свете.
В этом пластическом режиме
А ночью я возвращаюсь к своим частям.
И я склеиваю их обратно.
Шальные дни свистят на моем балконе
В моем городе застряли бродячие дни
Они знаменуют будущее, они достигают настоящего.
И они загнали меня в бесконечное укрытие.
Как ты утром на рынке
Я ищу недорогую пару крыльев.
В конце концов, они продают мне что-то краденое.
И даже если я буду настаивать
Я делаю шаг и взвешиваю время.
Мое тело в пустоте, чтобы доверять
И я тоже забываю о небе.
Они его продали.
Шальные дни свистят на моем балконе
В моем городе застряли бродячие дни
Они знаменуют будущее, они достигают настоящего.
И они загнали меня в бесконечное укрытие.