Текст песни Ильмир Арсланов - Сагыну

Киек казлар каңгылдашып оча
Китеп бара туган илләрдән
Әллә кайта кире, әллә кала
Бик еракта, чит-ят җирләрдә
Сау булыгыз камышлы күл буе
Сау булыгыз зифа каеннар
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган
Сау булыгыз камышлы күл буе
Сау булыгыз зифа каеннар
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган
Сагындыра аккан чишмәләре
Уйнап үскән урман-күлләре
Сагындыра туып-үскән нигез
Әти-әниемнең сүзләре
Сау булыгыз камышлы күл буе
Сау булыгыз зифа каеннар
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган

Кошлар китә, моңсу тавышлары
Ярсу күңелләрне кузгата
Туган җирне сагыну, туган илне
Гомер буе безне озата
Сау булыгыз камышлы күл буе
Сау булыгыз зифа каеннар
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган
Сау булыгыз камышлы күл буе
Сау булыгыз зифа каеннар
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган
Кошлар кебек кеше язмышлары
Туган җирдән, илдән аерылган

Белые гуси улетают,
Покидая родные края,
Но возвращаются давно,
В дальние края, в чужие края.
Прощай у камышового озера,
Прощай у берёз Зифы,
Судьбы человеческие, словно птицы,
Разлученные с родной землёй, со своей страной.
Прощай у камышового озера,
Прощай у берёз Зифы,
Судьбы человеческие, словно птицы,
Разлученные с родной землёй, со своей страной.
Тоскуя по текущим источникам,
По лесам и озёрам, что росли, играя,
Тоскуя по истокам, что родился и взрастил,
Словам моих родителей.
Прощай у камышового озера,
Прощай у берёз Зифы,
Судьбы человеческие, словно птицы,
Разлученные с родной землёй, со своей страной.
Птицы улетают, их печальные голоса,
Бодрствуют гневные сердца,
Скучая по родной земле, по родной стране,
Сопровожая нас всю нашу жизнь.
Прощай у камышового озера, озеро
Прощай, берёзы Зифы
Судьбы человеческие, как птицы
Вдали от родины, страны
Прощай, камышовый берег озера
Прощай, берёзы Зифы
Судьбы человеческие, как птицы
Вдали от родины, страны
Судьбы человеческие, как птицы
Вдали от родины, страны