Փնտրում ես դու ինչ-որ հանցանք
Հեգնում ես ինձ ու չես ներում
Բայց կա ինչ-որ մի կարեկցանք
Քո հեգնական ժպիտներում
Հեգնում ես ինձ ու նախատում
Բորբոքում ես կռիվ ու վեճ
Բայց կա ինչ-որ մի քաղցրություն
Քո դառնագին խոսքերի մեջ
Ա՜խ, հոնքերդ ես հաճախ կիտում
Նայում ես ինձ այնպես մռայլ
Բայց կա ինչ-որ քնքշություն
Քո անողոք դեմքի վրա
Հաճախ այնպես խայթում ես դու
Սրտիս այնպես վիշտ ես բերում
Բայց կա ինչ-որ մտերմություն
Քո այդ օտար հայացքներում
Մերթ փարվում ես ինձ հովի պես
Մերթ հողմի պես ինձ չարչարում
Ա՜խ, երբ այդպես շոյել գիտես
Էլ ինչո՞ւ ես ցավ պատճառում
Ищу тебя какое -то преступление
Ты меня пишешь, и ты не прощаешь
Но есть какое -то сострадание
В твоих спиральных улыбках
Ты пишешь меня и упрек
Воспаление я сражаюсь и ссорился
Но есть сладость
В ваших горьких словах
Ах, твои брови часто рисуют
Ты смотришь на меня так мрачно
Но есть какая -то нежность
На твоем безжалостном лице
Ты часто укусуешь тебя
Вы приносите горе в мое сердце?
Но есть некоторая близость
В тех иностранных взглядах на ваши
Metle Phariseing меня, как круто
Сообщение, похожее на меня, является характером
Ах, когда ты знаешь, откуда ты знаешь
Почему еще ты причиняешь боль
