Сені ешкімге бермеймін!
Сұрамасын!
Сұрамасын, жанымның мұнарасын!
Маған сені Тәңірдің өзі берген,
Пейіште періштелер жылағасын!
Мен сені көкте Күнге қызғанамын!
Сезіле ме жүректің мұздағаны?
Мына опасыз дүниеде күнәсі жоқ,
Тәңірдің сүйіктісі біз ғанамыз!
Мен сені сүюден жалықпаймын,
Қанатсыз-ақ қасында қалықтаймын!
Сен қасымда болғанда жұмақтаймын,
Сен жоғалсаң, алаулы тамұқтаймын!
Мен сені сағынудан азап шегем,
Азап шегем..
Бұл азап ғажап неге?!
Кеудемдегі жалынмен салыстырсаң,
Аяз болып көрінер тозақ деген!
Біреу менің көзімнен байқар күзді…
Мен сені ұмытуға қауқарсызбын!
Имандылық заңдарын бұзған бұлар,
Жүзі күйген пенде деп айтар бізді..!
Айта берсін!
Құлағыма ол сөзді іле алмаймын,
Себебі мен сезімсіз жүре алмаймын.
Өзгелерсіз күн кешсем, өкінбеймін,
Ал, өзіңсіз өмірді сүре алмаймын!
Я не буду давать вам никому!
Не спрашивай!
Не спрашивай, моя душа башня!
Я дал мне себе Бога,
Пусть ангелы теплые под углом!
Я завидую тебе на небесах!
Чувствую чувство замороженного сердца?
В этом неверном мире нет греха,
Божья дорогая, мы счастливы!
Я не утомляю, чтобы любить тебя,
Wold перед крыльями!
Я работаю, когда ты со мной,
Если вы проиграете, я не в настоящее время!
Я страдаю от скучаю по тебе,
Страдать ..
Почему это болезненно?!
Сравнить с пламенем в моей груди,
Это ада ада!
Кто то ...
У меня есть шанс забыть тебя!
Эти нарушения законов морали,
Мы говорим, что мы сожжем в мочевой пузыре.
Допустим!
Я не могу подключить слово в моих ушах,
Потому что я не могу ходить без чувств.
Я не жалею моим днем без других,
И не могу помочь своей собственной жизни!
