Текст песни Тодар - Дзе мой край

Дзе мой край?
Tам, дзе вечную песню пяе Белавежа,
Там, дзе Нёман на захадзе помнiць варожую кроў,
Дзе на ўзвышшах Наваградскiх дрэмлюць суровыя вежы
I вяшнёвыя хаты глядзяцца ў шырокi Дняпро.

Ты ляжыш там, дзе сiняя Прыпяць ласкава вiецца,
Дзе Сафiя плыве над Дзвiною нiбы карабель...
Там, дзе сэрца маё з першым крокам, як молат, заб'ецца,
Калi б нават сляпым i глухiм я прыйшоў да цябе.

Што сляпым? Нават мёртым успомню высокiя зоры,
Над ракою чырвонай i цмянай палет кажаноў,
Белы ветразь на сiнiх, на гордых, як мора, азёрах
I бары-акiяны, i неба - разлiвы iльноў.

Дзе мой край?
Там, дзе людзi нiколi не будуць рабамi,
Што за полiўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме,
Дзе асiлкi-хлапцы маладымi ўзрастаюць дубамi,
А мужчыны, як скалы, - ударыш, i зломiцца меч.

Дзе мой край?
Там, дзе мудрыя продкi ў хвоях паснулi,
Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары,
А дзяўчаты, як дождж залаты. А сiвыя матулi,
Як жнiў'ё з павуцiннем i добрае сонца ўгары.

Там звiняць неўмiручыя песнi на поўныя грудзi,
Там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клянок,
Тая гордая мова, якую й тады не забудзем,
Калi сонца з зямлёю ў апошнi заглыбяцца змрок.

Ты - наш край.
Ты - чырвоная груша над дзедаўскiм домам,
Лiстападаўскiх знiчак густых фасфарычная раць,
Ты - наш сцяг, што нiкому, нiкому на свеце, нiкому
Недамо абсмяяць, апаганiць, забыць цi мячом зваяваць.

Мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полi,
I апошняй раллёй, на якую ўпадзём у журбе.
Мы клянёмся табе, што нiколi, нiколi, нiколi,
Так, нiколi ня кiнем, ня кiнем, ня кiнем цябе.

Where is my land?
Tam, eternal song where singing Bialowieza,
Where the Neman in the West to remember the enemy's blood,
Where in the uplands Navagradskih asleep severe tower
I look at the house vyashnёvyya wide Dnieper.

You lie where blue Pripyat affectionately vietstsa,
Where Sofia floats over Dvina like a ship ...
Where my heart is with the first step, like a hammer, clogged,
Even if the blind deaf i I came to you.
 
What is blind? Even mёrtym remember highest stars
Over the river red i vague pallets bats
White sail in the blue, to the proud, as the sea, lakes,
I-bar oceans, i sky - pouring flax.

Where is my land?
Where people will never be slaves,
What kind of soup are the yoke in a hopeless prison
Where's giants, young boys grow oaks,
A man like a rock - a blow, i zlomitstsa sword.

Where is my land?
Where the wise ancestors in the pines pasnuli,
Where women are joyful sleep in the stacks at the beginning,
A girl like golden rain. A gray-haired mother,
As zhnivё with cobwebs i good sun above.

There nevmiruchyya jingle lyrics deeply,
There anciently sounds my tongue, damask klyanok,
That proud language, which then will not forget,
When the sun with the earth in the last zaglybyatstsa darkness.

You - our region.
You - red pear over dedavskim house
November znichak thick phosphorescent host,
You - our flag that no one, no one in the world, no one
Nedam ridicule, apaganits, forget, or to fight with a sword.

We pledge to you my first furrow on the field,
I last arable land, which will fall into affliction.
We swear to you that never, never, never,
So, never Nha throw, not throw, not throw you.