И ден денес ко сонлива песна
ќе долета мирис на цреша
кога пролет ќе расцути в поле
една цреша што мене ме чека.
Кога морав да одам им реков
сѐ што имам и куќа и нива
нека земе што му треба секој
но црешата да ја најдам жива.
Што е тоа во луѓето тажно
што живеат во животи туѓи
кој во моето минато плови
сосем мирно без да се срами.
Само ветерот гласот го слуша
и ко ехо се врати пак в душа
убава песна не сака баш секој
и на славеј камен фрла некој.
Што е тоа во луѓето тажно
што живеат во животи туѓи
кој во моето минато плови
сосем мирно без да се срами.
Не е небо ова што Ви нудат
не е сонце злато што свети
ако можат би го продале Бога
на нив само еден ќе им суди.
Што е тоа во луѓето тажно
што живеат во животи туѓи
кој во моето минато плови
сосем мирно без да се срами.
Even today like a sleepy song
will smell like a cherry
when spring blooms in the field
a cherry that awaits me.
When I had to go I told them
everything I have and a house and fields
let him take what he needs
but to find the cherry alive.
What is it in people sad
living in other people's lives
which floats in my past
quite calmly without shame.
Only the wind hears the voice
and when the echo returned to the soul
not everyone likes a beautiful song
and throws a stone at a nightingale.
What is it in people sad
living in other people's lives
which floats in my past
quite calmly without shame.
This is not what they offer you
it is not the sun that shines gold
if they could they would sell it to God
only one will judge them.
What is it in people sad
living in other people's lives
which floats in my past
quite calmly without shame.
