Odrzucam strach i przeklinam
Istotę bezsilną i słabą
Spoglądając z góry na raj
Staję się panem własnego wszechświata wszechświata
Kreuję kształty na swoje podobieństwo
Daję im życie sensowne i wolne
Tłumiąc ich rozpad powstrzymując chaos
Obrazy z ich życia w pamięci zachowam
Aż wszystko przestanie być złudzeniem
Sny przestaną być prawdziwe
Umysły spowije harmonia
I zburzy ich świat pokryty strachem
A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię
Ból przeszyje zmęczone ciało
Poszukam ścieżki do zapomnienia
Szepty nocy na skraju przepaści
Oddechy zgniłej i zimnej otchłani
Poprowadzą mnie utorują mi drogę
Poprowadzą mnie utorują mi drogę
A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię
Ból przeszyje zmęczone ciało
Poszukam ścieżki do zapomnienia
Szepty nocy na skraju przepaści
Oddechy zgniłej i zimnej otchłani
Poprowadzą mnie utorują mi drogę
Szepty nocy na skraju przepaści
Oddechy zgniłej i zimnej otchłani
Poprowadzą mnie utorują mi drogę do ocalenia
Я отвергаю страх и проклятие
Бесполезное и слабое существо
Глядя на рай
Я становлюсь мастером моей собственной вселенной вселенной
Я создаю формы в своем сходстве
Я даю им значимую и свободную жизнь
Подавляя их поломку, останавливая хаос
Я буду держать изображения от их жизни в памяти
Пока все не перестанет быть иллюзией
Мечты перестанут быть правдой
Умы будут охвачены гармонией
И они разрушат свой мир, покрытый страхом
И когда солнце выйдет, тьма будет покрывать землю
Боль пронзит усталое тело
Я буду искать путь, чтобы забыть
Шепчет ночи на краю пропасти
Вдыхая гнилая и холодная пропасть
Они будут вести меня, они прокладывают мне путь
Они будут вести меня, они прокладывают мне путь
И когда солнце выйдет, тьма будет покрывать землю
Боль пронзит усталое тело
Я буду искать путь, чтобы забыть
Шепчет ночи на краю пропасти
Вдыхая гнилая и холодная пропасть
Они будут вести меня, они прокладывают мне путь
Шепчет ночи на краю пропасти
Вдыхая гнилая и холодная пропасть
Они приведут меня, они проложит мне путь, чтобы спасти меня
