Խոսք` Արթուր Մեսչյան, Երաժշտություն` Արթուր Մեսչյան
Եվ հոգիս է մոքմոքում,
Կուրծքս ճեղքեց սուրըվայրագ,
Եվ արյունս է դեռ հոսում...
Միակն էի ամբողջգյուղից,
Մյուսները փախեփախ,
Ես ինչ անեմ,որ ողջ գյուղը
Դարձրեց իրենգաղթական...
Վախը այրեցհոգին մարդոց,
Դարձրեց մի հոտ փախստական,
Ազգս բաժան լոկ միացավ
Գաղթի ճամփինանիծյալ...
Աղոթք զենքով Ես փոխեցի,
Դարձա մենակ ֆիդային,
Մինչ ուժասպառ Ես կռվեցի,
Ոչ ոք չկար իմ կողքին...
Վերցրու ինձնից գաղթի արյուն,
Օրհնի փոքրիկ մատուռում,
Թեկուզ մենակ, թեկուզ անզեն,
Դարձա պաշտպան իմ հողին...
Մենակ ընկա շատ սպասեցի,
Սակայն չեկավ օգնություն,
Միայն անթիվ սև ագռավներ
Պտտվուն են իմ գլխում...
Միայն անթիվ սև ագռավներ
Պտտվուն են իմ գլխում...
Слово: Артур Мескин, музыка Артур Мескиан
И моя душа в Мокмоке,
Моя грудь взломала Surfayrag,
И кровь все еще течет ...
Я был единственным из всех.
Другие убегают,
Что мне делать со всей деревней?
Сделал свой ...
Страх сжечь людей,
Сделал запах беженца,
Моя нация рассталась
Военная дорога ...
Я изменил молитву с оружием,
Я повернулся к Фиде.
Учитывая, что вы сражались,
Никто не был рядом со мной ...
Возьми кровь эмиграции у меня,
Благослови в маленькой часовне,
Даже один, даже если он безоружен,
Стал защитником на моей земле ...
Я так много упал. Я много ждал,
Но не пришел, чтобы помочь,
Только бесчисленные черные вороны
Они прокручивают в моей голове ...
Только бесчисленные черные вороны
Они прокручивают в моей голове ...
