Зоркі водзяць карагод,
Так прыгожа і няспешна.
Добра ведаем чаго пажадаем у гэту ноч
Мы самім сабе канешне.
Спіць метро, спяць дамы,
Спіць ліцэй і бібліятэка.
Ды сядзім пад коўдрай мы
І чытаем Умбэрта Эка.
Горад дыхае ў акно,
Вечар вабіць прамэнадам.
Неспазнанае яно
Спакушае нас віном і гарачым шакалядам.
Спіць метро, спяць дамы,
Спіць ліцэй і бібліятэка.
Ды сядзім пад коўдрай мы
І чытаем Умбэрта Эка.
За маім акном блішчыць
Ноч агенчыкам святочным.
Засынаюць дзве душы,
Іх да ранку варушыць мы, напэўна, не захочам.
Спіць метро, спяць дамы,
Спіць ліцэй і бібліятэка.
Ды сядзім пад коўдрай мы
І чытаем Умбэрта Эка.
Спіць метро, спяць дамы,
Спіць ліцэй і бібліятэка.
Ды сядзім пад коўдрай мы
І чытаем Умбэрта Эка.
Пара-парам, для цябе калыханка, мая каханая.
Для цябе калыханку заканчваю я.
The stars drive the stars,
So beautiful and slow.
We know full well what we wish for this night
Of course we do.
The subway is sleeping, the houses are sleeping,
The Lyceum and the Library sleep.
Yes, we sit under a blanket
And we read Umberto Eco.
The city is breathing out the window,
The evening beckons with a boardwalk.
It is unknown
We are tempted by wine and hot chocolate.
The subway is sleeping, the houses are sleeping,
The Lyceum and the Library sleep.
Yes, we sit under a blanket
And we read Umberto Eco.
My window is shining
An agent's night is festive.
Two souls fall asleep,
We probably won't want to move them by morning.
The subway is sleeping, the houses are sleeping,
The Lyceum and the Library sleep.
Yes, we sit under a blanket
And we read Umberto Eco.
The subway is sleeping, the houses are sleeping,
The Lyceum and the Library sleep.
Yes, we sit under a blanket
And we read Umberto Eco.
Couple to couple, for you a lullaby, my beloved.
For you I end the lullaby.
