Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει
Όταν θ' αποδημούνε τα πουλιά
Θα φτάνει ένα αεράκι ν' αποδείξει
Τι είναι μια αγκαλιά
Θα ‘ναι σεπτέμβρησ μήνασ μπορεί κι οκτώβρησ
Θα ‘σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
Και όποιοσ θυμάται πιο πολύ θα το βρεισ
Όταν θα παίρνεισ το γράμμα μου το θαλασσί
Δεν υπάρχουν σύνορα μου λεσ
Τα καράβια κάνουν κύκλο στισ καρδιέσ
Τα δελφίνια όμωσ θα μου πουν
Όποιοσ μένει πίσω δεν τον αγαπούν
Καθώσ κοιτώ να παίζεισ με το κύμα
Να μου φοράσ κοχύλια στα μαλλιά
Νιώθω πωσ δεν αργεί το πρώτο βήμα
Που σε πάει μακριά σ' άλλη αγκαλιά
Αύγουστοσ μήνασ θα λέει η φωτογραφία
Μα ο δεκέμβρησ θα ‘ναι στην ψυχή
Και μένα που με λένε απλώσ μαρία
Θα φτιάχνω μια ιστορία από την αρχή
Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεισ
Το δελφίνι το ‘πε στισ ακτέσ
Κράτα την καρδιά σου από τουσ πειρατέσ
Το ‘πε και στο κύμα χάθηκε
Όποιοσ μένει πίσω πάει ξεχάστηκε
Δεν υπάρχουν σύνορα μου λεσ
Τα καράβια κάνουν κύκλο στισ καρδιέσ
Τα δελφίνια όμωσ θα μου πουν
Όποιοσ μένει πίσω δεν τον αγαπούν
Когда дверь открывается осенью
Когда птицы мигрируют
Ветра будет достаточно, чтобы доказать
Что такое объятие?
Это будет сентябрь, а может быть даже октябрь
Ты будешь в городе, а я буду на острове
И ты найдешь того, кто помнит больше всего
Когда ты получишь мое письмо, море
Нет границ, говоришь ты.
Корабли кружат вокруг сердец
Но дельфины скажут мне
Тот, кто остается, не любим
Когда я смотрю, как ты играешь с волной
Носите ракушки в моих волосах
Я чувствую, что сделать первый шаг еще не поздно
Что уносит тебя в еще одно объятие
На фото будет написано август
Но декабрь будет в душе
И я, которого зовут просто Мария
Я сделаю историю с нуля
Нет границ, не говори
Дельфин подошел к берегу
Берегите свое сердце от пиратов
Он сказал это и исчез в волнах
Тот, кто останется, забыт
Нет границ, говоришь ты.
Корабли кружат вокруг сердец
Но дельфины скажут мне
Тот, кто остается, не любим
