Όταν ρυθμίσετε λοιπόν τη διαθήκη
Και το μερίδιο δοθεί του καθενός
Εμένα αφήστε μου το δρόμο που μου ανήκει
Αυτόν που διάλεξα να πάρω μοναχός
Σε διαθήκη με σημαίες και συνθήματα
Εγώ είμαι ελεύθερος αέρας που φυσά
Εγώ έχω φίλους τα βουνά κι όλα τα κύματα
Εγώ έχω αδέλφια τα ποτάμια τα πουλιά
Στη διαθήκη σας εγώ δεν έχω θέση
Σαν το μυρμήγκι με είχατε όλοι από καιρό
Και εγώ που έχω με το τίποτα πονέσει
Και μ' ένα ψίχουλο συνήθισα να ζω
Поэтому, когда вы отрегулируете завещание
И доля каждого
Я оставлю меня дорогу, которая принадлежит мне
Тот, который я решил взять монах
К завещанию с флагами и лозунгами
Я свободный воздух, который дует
У меня есть друзья горы и все волны
У меня есть братья и сестры, реки птицы
В вашем завете у меня нет места
Как муравей
И у меня нет ничего не повредить
И с крошкой я жил
