Νύχτα απ' τη Θήβα ξεκίνησα
Κάστρα και πύλες προσκύνησα
Ξημέρωνε
Κι αρχίνησα
Στ' άρμα του χρόνου του γόνιμου
Πέρα απ' τη μοίρα και μόνη μου
Μου ‘διωχνε ο κάμπος τη σκόνη μου
Στα σύνορα του ανώνυμου
Ποια πατρίδα σε διώχνει
Και ποια σε χρειάζεται
Ποια σε νοιάζεται γη
Ποια εικόνα
Στα στήθια του κόσμου τραντάζεται
Σαν ανάσταση ζώντος Θεού
Που αργεί
Μοίρα του ανθρώπου εναγώνια
Θήβα Αλβανία Ομόνοια
Πανάρχαια
Κι αιώνια
Ποια πατρίδα σε διώχνει
Και ποια σε χρειάζεται
Ποια σε νοιάζεται γη
Ποια εικόνα
Στα στήθια του κόσμου τραντάζεται
Σαν ανάσταση ζώντος Θεού
Που αργεί
Ночь с Фив, я начал
Замки и ворота, которых мне поклонялись
Рассвет
И я начал
На колеснице плодородного времени
Помимо моей судьбы и одиноки
Я подталкивал меня на равнине, моя пыль
На границе анонимного
Какая родина подталкивает тебя
И что вам нужно
Который заботится о земле
Какая картинка
В груди мира она трясет
Как воскресение живого Бога
Что поздно
Отряд
Фив Албания Омония
Древний
И вечный
Какая родина подталкивает тебя
И что вам нужно
Который заботится о земле
Какая картинка
В груди мира она трясет
Как воскресение живого Бога
Что поздно
